Εμίλ Σιοράν
Αποχαιρετισμός στη φιλοσοφία - Εγκόλπιο Ανασκολοπισμού
(απόσπασμα)
...Απέναντι στη μουσική, τον μυστικισμό και την ποίηση, η φιλοσοφική δραστηριότητα γεννιέται από μια μειωμένη ικμάδα και από μια ύποπτη βαθύτητα, που έχουν κύρος μόνο για τους δειλούς και τους χλιαρούς. Άλλωστε, η φιλοσοφία, - απρόσωπη ανησυχία, καταφυγή σε αναιμικές ιδέες - είναι το καταφύγιο όλων εκείνωνπου αποφεύγουν τη φθαρτική δαψίλεια της ζωής.
Όλοι σχεδόν οι φιλόσοφοι είχαν καλό τέλος: αυτό είναι το μείζον επιχείρημα κατά της φιλοσοφίας...
*
...όταν βλέπουμε πόσο λίγες από τις οδύνες της ανθρωπότητας πέρασαν στη φιλοσοφία της...
*
...Τα αληθινά προβλήματα αρχίζουν όταν έχουμε διεξέλθει ή εξαντλήσει τη φιλοσοφία, μετά από το τελευταίο κεφάλαιο ενός μεγάλου τόμου που βάζει τελεία σαν σημείο παραίτησης μπροστά στο Άγνωστο, όπου ριζώνουν όλες μας οι στιγμές...
Έδώ ο φιλόσοφος μας εγκαταλείπει: εχθρός της συμφοράς, είναο φρόνιμος σαν το Λόγο και σώφρων όσο κι αυτός. Και έτσι μένουμε συντροφευμένοι με έναν αρχαίο πανουκλιασμένο, με έναν ποιτή που έχει θητεύσει σε όλα τα παραληρήματα και με έναν μουσικό του οποίου η μεγαλοπρέπεια υπερβαίνει τη σφαίρα της καρδιάς...
*
...Τα μεγάλα συστήματα κατά βάθος είναι λαμπρές ταυτολογίες. Τι ωφελεί να γνωρίζουμε ότι η φύση του είναι συνίσταται στη "βούληση του ζην", στην "ιδέα", ή στη φαντασία του θεού της Χημείας;
Απλός μετατοπισμός των λέξεων...
Άλλωστε το ίδιο το είναι δεν αντιπροσωπεύει παρά μια αξίωση του Τίποτα....
Η πρωτοτυπία των φιλοσόφων περιορίζεται στην επινόηση όρων...
Είμαστε καταποντισμένοι μέσα σε ένα πλεονασματικό σύμπαν, όπου οι ερωτήσεις και οι ανταπαντήσεις ισοψηφούν...
Εμίλ Σιοράν
Αποχαιρετισμός στη φιλοσοφία
Εγκόλπιο Ανασκολοπισμού (σελ 97-100), Μετ. Κωστής Παπαγιώργης
Εκδ. Εξάντας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου