πόλη των παιδικών μου χρόνων φοβερά χαμένη...

.. πόλη θλιμμένη και εύθυμη, πάλι ονειρεύομαι εδώ ...
Εγώ; Είμαι άραγε ο ίδιος εγώ που εδώ έζησα, κι εδώ γύρισα,
κι εδώ ξαναγύρισα και ξαναγύρισα;..

Γιάννης Σταύρου, Διαγώνιος 1955, Θεσσαλονίκη

Φερνάντο Πεσσόα
Λισαβόνα

Πάλι σε ξαναβλέπω,
πόλη των παιδικών μου χρόνων φοβερά χαμένη ...
πόλη θλιμμένη και εύθυμη, πάλι ονειρεύομαι εδώ ...
Εγώ; Είμαι άραγε ο ίδιος εγώ που εδώ έζησα, κι εδώ γύρισα,
κι εδώ ξαναγύρισα και ξαναγύρισα;
Κι εδώ πάλι ξαναγύρισα;
Ή είμαστε, όλα τα Εγώ που υπήρξα εδώ ή υπήρξαν,
μια σειρά από χάντρες - όντα δεμένα μ' ένα νήμα-μνήμη,
μια σειρά ονείρων του εαυτού μου που τα ονειρεύτηκε
κάποιος άλλος πέρα από μένα;

1821- 2021

".. ποια είναι τα βασικά εκείνα στοιχεία που συνθέτουν την ιδιαίτερη εθνική προσωπικότητα μας;... Είναι η Ορθοδοξία και ο ανθρωπισμός των αρχαίων ελληνικών γραμμάτων, καθώς ισορροπούν και εναρμονίζονται μέσα στην παράδοσή μας. Είναι η μνήμη του Εικοσιένα, το αγωνιστικό πνεύμα της ελευθερίας που διαπερνά ολόκληρη τη νεώτερη ιστορία μας..."
Γιώργος Θεοτοκάς
"Ο ελληνισμός και η εποχή", περιοδικό «Ευθύνη», Απρίλιος 1962

                                                              Γιάννης Σταύρου, Ύδρα

 

Άννα Κατεβαίνη
Ποιήματα
(α' έκδοση Διαγώνιος, Θεσ/νίκη, 1960 - μεταθανάτια έκδοση Στιγμή 1987)

Έγινα πουλί μα δέ σ' άγγιξα
Έγινα άστρο για να φτάσω την ψυχή σου
Έγινα σύννεφο και ταξιδεύω
Το χειμώνα θρηνώ τα ίχνη σου
Το καλοκαίρι ανοίγω τις φτερούγες μου
Το φθινόπωρο ρίχνω τα φύλλα μου
Γιατί είμαι δέντρο
Ριζωμένο στο χώμα σου
Και σε καταδιώκω.

Γιάννης Σταύρου, ελαιώνας στην Αττική

ανθρώπινη φύση...

Δεν είναι απαραίτητη η πίστη σε μια υπερφυσική πηγή κακού·
οι άνθρωποι από μόνοι τους είναι αρκετά ικανοί για κάθε κακία.
Τζόζεφ Κόνραντ, Με τα μάτια ενός Δυτικού
*
The belief in a supernatural source of evil is not necessary;
men alone are quite capable of every wickedness.
Joseph Conrad, Under Western Eyes  

Γιάννης Σταύρου, Πράσινα μήλα

Η γυναίκα...

 "Η γυναίκα είναι το πλάσμα που προβάλλει τη μέγιστη σκιά ή το μέγιστο φως στα όνειρά μας. Η γυναίκα είναι μοιραία, υποβλητική. Ζει μια άλλη ζωή από την ίδια τη δική της. Ζει πνευματικά στις φαντασίες που κατατρέχει και που γονιμοποιεί." Σαρλ Μπωντλαίρ, Τεχνητοί παράδεισοι
*
"La femme est l'être qui projette la plus grande ombre ou la plus grande lumière dans nos rêves. La femme est fatalement suggestive; elle vit d'une autre vie que la sienne propre; elle vit spirituellement dans les imaginations qu'elle hante et qu'elle féconde." Charles Baudelaire, Les Paradis artificiels

                                           Γιάννης Σταύρου, Γυναίκα με στεφάνι (λεπτομέρεια)