ζωγράφοι, Έλληνες ζωγράφοι, Γιάννης Σταύρου, ζωγραφική, σύγχρονοι ζωγράφοι
ζωγράφοι, ελληνική τέχνη, θαλασσογραφίες, τοπία, ζωγραφική, λογοτεχνία, Έλληνες ζωγράφοι, σύγχρονη σκέψη, καράβια, τέχνη, σύγχρονοι ζωγράφοι, ποίηση, πορτρέτα, πίνακες ζωγραφικής, έργα ζωγραφικής, ελληνικά τοπία
t
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ
Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη
Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...
Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη... ----- καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες
Ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής της
F1 έκανε διακοπές στην Ίμπιθα όταν μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο
στην Αυστρί.
Ένας θρύλος της αυτοκίνησης, ένας πιλότος που έγραψε ιστορία και
που πλήρωσε τόσο ακριβά την αγάπη του για το αυτοκίνητο, με ένα
σοβαρότατο ατύχημα, «έφυγε» σε ηλικία 70 ετών. Ο Νίκο Λάουντα άφησε την
τελευταία του πνοή, πέντε μήνες μετά τη μεταφορά του σε νοσοκομείο, με
βαριάς μορφής γρίπης.
Η είδηση της απώλειας του θρύλου της Formula 1 μεταδόθηκε επίβεβαιωμένη από το Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο Νίκι Λάουντα κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου
πρωταθλητή, δύο με τη Ferrari, το 1975 και το 1977 και μία με τη
McLaren, το 1984.
Το 1976, ο θρυλικός πιλότος της F1 πρωταγωνίστησε ένα τραγικό ατύχημα,
με συνέπεια να υποστεί μεγάλη παραμόρφωση στο πρόσωπό του και να
επιβαρυνθεί η υγεία του. Δείτε το βίντεο από την τραγική εκείνη στιγμή:
Στις αρχές του 2019, ο Νίκι Λάουντα μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο με
γρίπη, μόλις λίγους μήνες μετά την εγχείρηση που είχε υποβληθεί στους
πνεύμονες. Ο θρυλικός πιλότος βρισκόταν διακοπές στην ισπάνική Ίμπιθα
και από εκεί μεταφέρθηκε εσπευσμένα σε νοσοκομείο στην Αυστρία. Λίγες
ώρες πριν γίνει γνωστός ο θάνατός του, φέρεται να είχε μεταφερθεί σε
ειδική κλινική στην Ελβετία, για αιμοκάθαρση. Ο Νίκι Λάουντα είχε
υποβληθεί δύο φορές σε μεταμόσχευση νεφρού, το 1997 και το 2005.
«Με βαθιά θλίψη ανακοινώνουμε ότι ο αγαπημένος μας Νίκι πέθανε ήσυχα,
τη Δευτέρα 20ή Μαΐου 2019, με την οικογένειά του πλάι του», ανέφεραν οι
οικείοι του θρυλικού πιλότου της F1 και αργότερα πολυσχιδούς
επιχειρηματία σε ηλεκτρονικό μήνυμά τους που μεταδόθηκε από αυστριακά
ΜΜΕ.
"Τώρα ζούμε αληθινά" είπες, όμως
Πώς μπορώ νάμαι σίγουρη;
Αυτόν τον φευγαλέο κόσμο
Τον ξέρουν καλά
Τα λουλούδια με τις καμπανούλες. *
Απ’ τους χείμαρρους του βουνού
Ανεβαίνει πλέον μόνο
Η ανοιξιάτικη ομίχλη
Απ’ τις σταλαγματιές στις ρωγμές των βράχων
Ήχοι ακούγονται. *
Η οσμή των λουλουδιών της πορτοκαλιάς τον Μάιο
Θυμίζει τα αρωματισμένα μανίκια αυτού που δεν είναι πια εδώ. *
Είμαι μια στάλα δροσιάς
Κρεμασμένη απ’ το φύλλο ενός δένδρου
Όμως αυτό δεν μ’ αναστατώνει
Γιατί σε τούτο το κλαδί φαίνεται ότι υπήρχα
Πριν απ’ την γέννηση του κόσμου.
(από παρουσίαση του Απόστολου Σπυράκη) Πηγή: ΣΤΙΓΜΑ ΛΟΓΟΥ
Κάποια μέρα, αξιολάτρευτο πλάσμα,
Δεν θα είμαι πια για σένα παρά μόνο ανάμνηση,
Χαμένη μέσα στην γαλανομάτα μνήμη σου,
Χαμένη, θαμμένη, τόσο μακριά, τόσο μακριά!
Θα ξεχάσεις το προφίλ μου με τη γαμψή μύτη,
Το στεφανωμένο από τον καπνό των τσιγάρων μετωπό μου,
Το συνεχές γέλιο μου που εκνευρίζει τους ανθρώπους,
Και τα άπειρα ασημένια δαχτυλίδια πάνω στο φιλόπονο χέρι μου,
Και τη σοφίτα μας, που μοιάζει με καμπίνα πλοίου,
Και την ακαταστασία των χαρτιών μου.
Θα ξεχάσεις την τρομερή χρονιά, που την εξαΰλωσε η Δυστυχία.
Ήσουν τόσο μικρή κι εγώ τόσο νέα ακόμα! (μετ. Μαριλένα Καρρά)
Πρέπει να αντέξουμε το βάρος της θλιβερής μας εποχής:
τα λόγια μας να μην τα επιβάλλει χρέος, αλλά κατάθεση ψυχής.
Οι πρόγονοί μας είχαν βάσανα χειρότερα. Κι εμείς, που τώρα ζούμε,
ούτε στα χρόνια τους θα φτάσουμε, ούτε τόσα πολλά θα δούμε. * William Shakespeare (King Lear)
The weight of this sad time we must obey.
Speak what we feel, not what we ought to say.
The oldest hath borne most. We that are young
Shall never see so much, nor live so long.
Βαριά τα βήματά μου σέρνω στο φως της μέρας το θαμπό κρίνα της άνοιξης σου φέρνω και στο σταυρό σου τ’ ακουμπώ φίλε δακρυοπότιστε των πρωτίστων πρώτιστε. των πρωτίστων πρώτιστε.
Άρρωστος κύλησε ο αιώνας κι ο ήλιος βγαίνει μισερός σαν το φτερό της χελιδόνας που το σακάτεψε ο καιρός φίλε τρισμακάριστε των αρίστων άριστε. των αρίστων άριστε.
Σήμερα ο Άδης ηνεώχθη γεφύρι εγίνη ο Γολγοθάς και στου θανάτου εσύ την όχθη άφατο δρόμο ακολουθάς έγγιστε κι ανέγγιστε των μεγίστων μέγιστε. των μεγίστων μέγιστε.
Αυτός που κρέμασε τον ήλιο στο μεσοδόκι τ’ ουρανού κρέμεται σήμερα σε ξύλο ίλεως Κύριε γενού! Και στ’ ασπαλάθια της ερήμου μια μάνα φώναξε: «παιδί μου»!
Με του Απριλιού τ’ αρχαία μάγια με των δαιμόνων το φιλί μπήκε στο σπίτι κουκουβάγια μπήκε κοράκι στην αυλή. Κι όλα τ‘ αγρίμια στο λαγκάδι πήραν το δρόμο για τον Άδη.
Θα ξανασπείρει καλοκαίρια στην άγρια παγωνιά του νου αυτός που κάρφωσε τ’ αστέρια στην άγια σκέπη τ’ ουρανού. Κι εγώ κι εσύ κι εμείς κι οι άλλοι θα γεννηθούμε τότε πάλι.
