t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2021

28 Οκτωβρίου 1940

"Βρε τι κανόνια, τι ντουφέκια, τι κακό/στους Ιταλούς σκορπίσαμε παντού τον πανικό/Βόηθα Χριστέ και Παναγιά και στου άγιου Ανδρέα/στη χάρη σου να φθάσωμε όλος ο στρατός παρέα".
Αλέκος Λιδωρίκης, άρθρο στην εφημ. ΝΙΚΗ, Ιανουάριος 1941

(απόσπασμα)

«Αυτό που μου 'κανε κατάπληξη, που μου 'δωσε συγκίνηση, που έκθαμβο με κράτησε για αρκετά λεπτά, ήταν το θέαμα ενός φαντάρου, που κουρασμένος, τσακισμένος, με γένια ατίθασα και άτακτα, αιματωμένος, λασπωμένος, είχε τραβήξει μοναχός κάτω από ένα δέντρο και κάτι χάραζε σ' ένα χαρτί. Πλησίασα για να τον δω, βέβαιος πως γράφει στην μάνα, στη γυναίκα του, στο σπίτι... Μα τί μεγάλο λάθος! Με τη ορθογραφία που κρατώ, διάβασα αυτούς τους στίχους:
"Βρε τη κανόνια, τη ντουφέκια, τη κακό/στους Ιταλούς σκορπίσαμαι παντού τον πανικό/Βόηθα Χριστέ και Παναγιά και στου άγιου Ανδρέα/στη χάρη σου να φθάσωμε όλος ο στρατός παρέα".
Τον κοίταξα, με κοίταξε... Αυθόρμητα με πήρε το γέλιο, που ίσως να έμοιαζε με κλάμα...
-Βρε συ, τι κάνεις; τον ρώτησα χτυπώντας τον στον ώμο...
Σήκωσε το κεφάλι του, έξυσε τ' αγριωπά του γένια, με την παλάμη ολόκληρη. Κι απάντησε:
-Γλεντάω!
Μία λέξη... Μέσα σ' αυτήν ας διακρίνει ο αναγνώστης κάτι από το μυστήριο, το ανεξάντλητο γοητευτικό μυστήριο που κρύβει στην ψυχή του ο αγαπημένος στρατιώτης μας»

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2021

φθινόπωρο...

"Μάρθα: Τι είναι το φθινόπωρο;
Ζαν: μια δεύτερη άνοιξη, όπου όλα τα φύλλα είναι σαν τα λουλούδια. "
(MARTHA : Qu'est-ce que l'automne ? / JAN : Un deuxieme printemps, ou toutes les feuilles sont comme des fleurs).
Albert Camus, Le Malentendu 

                                                Γιάννης Σταύρου, Φθινοπωρινό (λεπτομέρεια)


Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2021

μια γουλιά νερό, ένας ψίθυρος, ένα σημείωμα...

 "Μην περιφρονείτε το μικρό, το λιγότερο, το μη αρκετό
Το ταπεινό, το αόρατο, το αδύναμο, το σιωπηλό
Γιατί όταν οι αγάπες και οι μάχες περνούν
Στην τελευταία βόλτα, στο γυμνό δωμάτιο
Δεν θα υπάρχει η φωτιά και το μεγαλείο,
του θριάμβου και της φανφάρας
Αλλά στάχτες, μια γουλιά νερό, ένας ψίθυρος, ένα σημείωμα
Το μικρό, το λιγότερο, το μη αρκετό."
Stefano Benni

                                    Γιάννης Σταύρου, Νερό και ψωμί