Στις ολοκληρωτικές, μαζικές κοινωνίες οι άνθρωποι είναι μόνοι ή εναντίον άλλων ανθρώπων...

Η αντίδραση των μαζών στον ρεαλισμό, στον κοινό νου, ήταν το αποτέλεσμα της ατομικοποίησής τους, της απώλειας  της κοινωνικής θέσης τους και της συνακόλουθης απώλειας ολόκληρου τμήματος των κοινοτικών σχέσεων στα πλαίσια των οποίων ο κοινός νους έβγαζε νόημα...

Γιάννης Σταύρου, Χειμώνας στον Υμηττό, λάδι σε καμβά

Χάνα Άρεντ
Αποφθέγματα

Οι άνθρωποι έχουν μεταβληθεί πέρα για πέρα σε ιδιώτες, δηλαδή έχουν στερηθεί το να βλέπουν και να ακούνε τους άλλους ή το να τους βλέπουν και να τους ακούνε οι άλλοι. Βρίσκονται όλοι έγκλειστοι στην υποκειμενικότητα της δικής τους ατομικής εμπειρίας, η οποία δεν παύει να είναι ατομική έστω κι αν πολλαπλασιάζεται απειράριθμες φορές. Το τέλος του κοινού κόσμου έχει επέλθει όταν αυτός αντικρύζεται από μια μόνο πλευρά κι όταν έχει την δυνατότητα να παρουσιάζεται σε μια μόνο προοπτική.

Η επιθυμία για δύναμη και εξουσία δεν είναι χαρακτηριστικό των δυνατών, αλλά -όπως ο φθόνος και η πλεονεξία- είναι ελάττωμα των αδύναμων ψυχών και, συχνά, πολύ επικίνδυνο.

Ο πιο φλογερός επαναστάτης θα γίνει συντηρητικός την επόμενη μέρα μετά την επανάσταση.

Δεν υπάρχουν επικίνδυνες σκέψεις. Το να σκέφτεσαι αυτό καθεαυτό είναι επικίνδυνο.

Το πρόβλημα με τα ψέματα και την εξαπάτηση είναι ότι η αποτελεσματικότητά τους βασίζεται εξ ολοκλήρου σε μια σαφή αντίληψη της αλήθειας την οποία ο ψεύτης και απατεώνας επιθυμεί να κρύψει.

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στο να αναγνωρίσουμε τον ολοκληρωτισμό ως την κατάρα του αιώνα θα ήταν μια τέτοια εμμονή με αυτόν που θα μας εμπόδιζε να δούμε τα πολλά εκείνα μικρά και όχι τόσο μικρά κακά με τα οποία είναι στρωμένος ο δρόμος προς την κόλαση.


Ο Χίτλερ και ο Στάλιν ανακάλυψαν ότι η εξάλειψη της μη προβλεψιμότητας των ανθρώπινων πραγμάτων αλλά και της ίδιας της φύσης του ανθρώπου είναι δυνατή στα πλαίσια μιας κεντρικής καθιέρωσης μιας ολοκληρωτικά οργανωμένης εξουσίας.

Η συλλογικότητα των μαζών κατέστη αποδεκτή από εκείνους που ήλπιζαν ότι η εμφάνιση των φυσικών νόμων και της ιστορικής εξέλιξης θα μειώσει την μη προβλεψιμότητα των πράξεων  και της συμπεριφοράς του ατόμου.

Φόβος είναι η επιθυμία κάποιου να υποτάξει ή να υποταχθεί.

Στις ολοκληρωτικές ιδεολογίες η λογική εκμεταλλεύεται συγκεκριμένες ιδέες και τις διαστρεβλώνει μετατρέποντας αυτές σε συλλογιστικές βάσεις.

Ο ολοκληρωτισμός δεν σέβεται ούτε την ισότητα ούτε τη διαφορά μεταξύ των ατόμων. Τότε οι άνθρωποι είναι μόνοι ή εναντίον άλλων ανθρώπων.  

Η αντίδραση των μαζών στον ρεαλισμό, στον κοινό νου, ήταν το αποτέλεσμα της ατομικοποίησής τους, της απώλειας  της κοινωνικής θέσης τους και της συνακόλουθης απώλειας ολόκληρου τμήματος των κοινοτικών σχέσεων στα πλαίσια των οποίων ο κοινός νους έβγαζε νόημα.

Η συμπεριφορά αντικατέστησε τη πράξη στις σύγχρονες κοινωνίες για τούτο και η ισότητα βασίζεται στον κομφορμισμό.

Η μαζική κοινωνία καταβροχθίζει όλα τα στρώματα του έθνους και η κοινωνική συμπεριφορά γίνεται υπόδειγμα για κάθε τομέα της ζωής.

Μόνο στην πολλότητα εμφανίζεται αληθινά η εγκόσμια πραγματικότητα. Η υποκειμενικότητα της ιδιωτικότητας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη πραγματικότητα της πολλότητας.