Το άρχειν ήδιστον...και η αναξιοκρατία σε όλο της το μεγαλείο...

Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων...

Αριστοτέλης, 384 - 322 πΧ

Όταν είμασταν νέοι, κάναμε όνειρα ότι θα δημιουργήσουμε ένα τόσο απλό είδος διακυβέρνησης, που θα μπορεί να κυβερνήσει και μία μαγείρισσα...

Νάντια Βαλαβάνη, Υπουργός Οικονομικών, 2015 μΧ

Γιάννης Σταύρου, Γυαλιά με βιβλία, λάδι σε καμβά (λεπτομέρεια)

Αριστοτέλης
Αποφθέγματα

Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
μτφρ: περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες

Το κάλλος παντός επιστολίου συστατικώτερον.
μτφρ: η ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή

Ερωτηθείς τι έστιν ελπίς, « Εγρηγορότος, » είπεν, «ενύπνιον. »
μτφρ: Όταν ρωτήθηκε τι είναι ελπίδα; «Το όνειρο ενός ξύπνιου», είπε
(από τον Διογένη Λαέρτιο)

Απεκρίθη εκ παλαιοτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν εόν και δεξιώτερον και ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένον μάλλον.
μτφρ: Ξεχώρισε από παλιά το Ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα

Οι βάρβαροι δουλικώτεροι τα ήθη φύσει των Ελλήνων.
μτφρ: οι βάρβαροι είναι εκ φύσεως πιο δουλοπρεπείς από τους Έλληνες

Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι.
μτφρ: τα περισσότερα από αυτά που θα γίνουν στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει

Ο άνθρωπος είναι ον φύσει κοινωνικό και πολιτικό. Αυτός που μπορεί να ζήσει μακριά απ’ τις ανθρώπινες κοινωνίες είναι είτε θηρίο είτε θεός.

Είναι χαρακτηριστικό του καλλιεργημένου μυαλού να μπορεί να απολαύσει μια ιδέα χωρίς να την αποδεχθεί.

Οι μητέρες αγαπούν τα παιδιά τους πιο πολύ από τους πατεράδες. Κι αυτό, διότι πρώτον ο τοκετός είναι οδυνηρός, και δεύτερο, είναι σίγουρες ότι τα παιδιά που γέννησαν είναι δικά τους

Τα πράγματα που πρέπει να κάνεις, τα μαθαίνεις κάνοντάς τα.

Είναι χαρακτηριστικό του μεγαλόψυχου ανθρώπου να μη ζητάει χάρες, αλλά να είναι έτοιμος να κάνει το καλό στους άλλους.

Είμαστε όλοι φίλοι των ευτυχούντων, ενώ των δυστυχούντων δεν είναι φίλος ούτε ο πατέρας.

Συνήθως, την ισχυρότερη μνήμη την έχουν εκείνοι που είναι αργοί στην αντίληψη.

Όλες οι ανθρώπινες πράξεις έχουν ως αίτιο ένα από τα εξής επτά: τύχη, φύση, παρόρμηση, συνήθεια, λογική, πάθος, πόθο.

Ουκ εν τω πολλώ το ευ, αλλ’ εν τω ευ το πολύ.

Φιλία εστί μία ψυχή εν δυσί σώμασιν ενοικουμένη.

Τα αγαθά κόποις κτώνται.

Ουδείς φίλος ώ πολλοί φίλοι.

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
μτφρ: η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση [και όχι τυχαία ή κατά λάθος]

Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην.

Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
μτφρ: η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων

Έξις δευτέρα φύσις.

Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
μτφρ: όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε, «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν», είπε
(από τον Διογένη Λαέρτιο)

Άνευ των αναγκαίων αδύνατον και ζην και εύ ζην.

Το άρχειν ήδιστον.

Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι.

Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω καί πόλις, μή όντων νόμων, καταλύεται.
μτφρ: Οπως το σώμα, όταν στερηθεί της ψυχής πεθαίνει, έτσι και η πόλη, όταν δεν υπάρχουν νόμοι, καταλύεται

Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί

Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος.

Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω, δρώντων και ου δι’ απαγγελίας, δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν.

Τας ουσίας αι μικραί δαπάναι δαπανώσι.
μτφρ: τις περιουσίες οι μικρές δαπάνες τις εξαφανίζουν

Όλως το πλουτείν εστιν εν τω χρήσθαι και ουχί εν τω κεκτήσθαι.

Ανδρείος ο περί τον καλόν θάνατον αδεής.
μτφρ: ανδρείος είναι αυτός που δεν φοβάται τον τιμημένο θάνατο

Αδύνατον τον μηδέν πράττοντα πράττειν εύ.

Άνευ αιτίου ουδέν εστιν.

Το νυν εστι μεσότης τις.

Δει γαρ την μεν τέχνην χρήσθαι τοις οργάνοις, την δε ψυχήν τω σώματι.
μτφρ: πρέπει η τέχνη να χρησιμοποιεί όργανα και η ψυχή το σώμα

Όπου άμιλλα ενταύθα και νίκη εστί.

Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.

Η μεν εμπειρία τέχνην εποίησεν, η δ’ απειρία τύχην.

Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται.

Νέος δ’ έμπειρος ουκ έστιν, πλήθος γαρ χρόνου ποιεί την εμπειρίαν.

Πόλις εστί κοινωνία πολιτών πολιτείας.

Ανοήτου ευδαίμονος ήθος πλούτου εστί.

Τα φυτά των ζώων ένεκέν εστι και τα ζώα των ανθρώπων χάριν.

Πολλαί μεταβολαί γίνονται και παντοίαι τύχαι κατά τον βίον.

Καματηρόν το άρχειν.

Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.

Περί ουδέν των ανθρωπίνων έργων υπάρχει βεβαιότης.

Δεσπότης δούλου δείται και δούλος δεσπότου.

Τέλος πάσης ενεργείας εστί το κατά την έξιν.

Παιδία και θηρία διώκει τας ηδονάς.

Ουδείς γαρ ον φοβείται φιλεί.

Αι παροιμίαι παλαιάς εισίν φιλοσοφίας εγκαταλείμματα, περισωθέντα διά συντομίαν και δεξιότητα.

Δεν υπάρχει τίποτε πιο άνισο από την ίση μεταχείριση των ανίσων.

Άμιλλα είναι η τάση να φτάσει κανένας τον άλλον, που τον θαυμάζει, ή και να τον ξεπεράσει, χωρίς να αισθάνεται φθόνο, αν ο άλλος τον ξεπερνάει.

Κάθε εργασία επί πληρωμή αποσπά και φθείρει το μυαλό.

Κάλλιο τρελός με όλους παρά συνετός και μόνος.

Ερωτηθείς τι ποτ' αυτώ περιγέγονεν εκ φιλοσοφίας, έφη, «Το ανεπιτάκτως ποιείν ά τινες διά τον από των νόμων φόβον ποιούσιν.»
μετ : Αυτό που πέτυχα με τη φιλοσοφία, ήταν να κάνω με τη θέλησή μου αυτά που οι άλλοι τα κάνουν επειδή φοβούνται τους νόμους.
(από τον Διογένη Λαέρτιο)

Η οικογένεια είναι η ένωση που καθιερώθηκε από τη φύση για την εξυπηρέτηση των καθημερινών αναγκών του ανθρώπου.

Το όλον είναι μεγαλύτερο από το άθροισμα των μερών του.