Γιάννης Σταύρου, Φθινοπωρινό, λάδι σε καμβά
Επιθυμία για φθινόπωρο...
Φθινόπωρο, αγαπημένη εποχή των ποιητών, της ευλογημένης μοναξιάς, της ονειροπόλησης και της δημιουργίας...
Φθινόπωρο, ιδανικό φόντο των χρωμάτων και ιδανικό περιβάλλον του ζωγράφου...
Πόσο μας κούρασε κι αυτό το καλοκαίρι...
Ναπολέων Λαπαθιώτης
Πόθος
Βαθύ χινόπωρο γοερό, πόσο καιρό σε καρτερώ,
με τις πλατιές, βαριές σου στάλες
των φύλλων άραχλοι χαμοί, των δειλινών αργοί καημοί,
που με μεθούσατε τις άλλες...
Τα καλοκαίρια μ' έψησαν και τα λιοπύρια τα βαριά,
κι οι ξάστεροι ουρανοί οι γαλάζοι:
απόψε μου ποθεί η καρδιά πότε να 'ρθεί μεσ' τα κλαριά,
ο θείος βοριάς και το χαλάζι!
Τότε, γερτός κι εγώ ξανά, μεσ' τα μουγγά τα δειλινά,
θ' αναπολώ γλυκά, -ποιός ξέρει-,
και θα με σφάζει πιο πολύ, σαν ένα μακρινό βιολί,
το περασμένο καλοκαίρι...
Ναπολέων Λαπαθιώτης (1888-1944)
Εκάτης Πάθη
...Απόψε πρόβαλε γυμνή, σα τέρας, η Σελήνη
κι άβυσσος πόθου τη δονεί:
την είδαν όλοι από νωρίς, τις πόρπες της να λύνει,
σα να διψούσεν ηδονή...
Τι να 'δε ξάφνου 'δω στη γη και τόσο το λυμπίστη
που 'χουν με πάθος κρεμαστεί,
σα να 'θελαν να λυτρωθούν, απ' τη παλιά τη πίστη
κι οι δυό της οι νεκροί μαστοί;
Παρθένα, στείρα και βουβή, όμοια με σαλαμάντρα,
στα βάθια βράδυα τ' αττικά.
πως έτσι, απόψε, φρένιασε να σμίξει τρελά μ' άντρα
και φλογερά κι εκστατικά;
...Τι κι αν η νύχτα γέρν' αργά, μεσ' τα πυκνά ερέβη
κι αλλόκοτα μεθούν οι ανθοί;
Στη δύση, 'κείνη μοναχή, που κείτεται και ρεύει,
ζητεί του κάκου να ευφρανθεί...
Στοχασμοί
Στους βάρβαρους λαούς οι βασιλείς κάνουν ανθρωποθυσίες για τους Θεούς των και τους νεκρούς των. Στους πολιτισμένους οι ιθύνοντες κάνουν ανθρωποθυσίες για τα συμφέροντά τους.
Κάθε ιδεολογία γενικά –κι η πιο αγνή κι η πιο καλοχτισμένη– έχει ένα πολύ λεπτό σημείο που, ξεπερνώντας το λεπτό αυτό σημείο, επιστρέφει στην ηλιθιότητα. Αυτοί που είναι έξυπνοι και που το ξέρουν αρκετά καλά, το αποφεύγουν συστηματικά με χίλιες επιδέξιες ελαστικές κινήσεις και κατορθώνουν να μην το υπερβούν. Οι άλλοι, πάλι, που βαδίζουν μονοκόμματα, ανυποψίαστοι για τον κρυμμένο κίνδυνο, αυτοί το ξεπερνούν κάθε στιγμή, πέφτοντας έτσι ξαφνικά μες στην παγίδα και βλέπουμε συχνά τ’ αποτελέσματα της θλιβερής των απρονοησίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου