Όσκαρ Γουάιλντ: Περί τέχνης...

Η Τέχνη ποτέ δεν εκφράζει άλλο από τον εαυτό της...αναπτύσσεται μόνο στις δικές της γραμμές. Δε συμβολίζει κανένα αιώνα. Οι αιώνες είναι δικά της σύμβολα...

 

Γιάννης Σταύρου, Γαλατάς. λάδι σε καμβά

Όσκαρ Ουάιλντ
Αφορισμοί

• Η ζωή μιμείται την τέχνη πολύ περισσότερο απ'όσο η τέχνη μιμείται τη ζωή.
• Η ζωή όχι μόνο κερδίζει από την τέχνη πνευματικότητα, βάθος στοχασμού κι' ασθήματος, ψυχικό σάλο ή ψυχική γαλήνη, αλλά μπορεί και να διαμορφώσει τον εαυτό της στις ίδιες τις γραμμές και τα χρώματα της τέχνης.
• H Ζωή είναι της Τέχνης ο καλύτερος, της Τέχνης ο μοναδικός μαθητής.
  Τα πράγματα υπάρχουν γιατί τα βλέπουμε - το τι βλέπουμε και πως το βλέπουμε εξαρτάται από τις τέχνες που μας έχουν επηρεάσει. 
• Σήμερα οι άνθρωποι βλέπουν ομίχλες, όχι γιατί υπάρχουν ομίχλες, αλλά γιατί ζωγράφοι και ποιητές τους έμαθαν τη μυστηριώδη ομορφιά που βρίσκεται σ'αυτές τις εντυπώσεις.
• Από πού αλλού, παρά από τους Ιμπρεσιονιστές, παίρνουμε εκείνες τις θαυμάσιες καταχνιές, που σέρνονται στους δρόμους μας. Σε ποιόν άλλον παρά σ'αυτούς χρωστούμε τις όμορφες ασημένιες ομίχλες που κάθονται πάνω στο ποτάμι μας και μεταβάλλουν σε αχνές μορφές, γεμάτες μαραμένη χάρη, τ'αψιδωτά γεφύρια και τις μαούνες που σαλεύουν.
• Η Ζωή κρατάει τον καθρέφτη μπροστά στην Τέχνη και είτε αναπαράγει κανένα παράξενο τύπο, που τον επινόησε ένας ζωγράφος ή ένας γλύπτης, είτε πραγματοποιεί σε γεγονότα εκείνο που κάποιος ονειρεύτηκε σε μύθο. 
• Κανένα πράγμα δε βλέπει κανεις, ως τη στιγμή που θα δει την ομορφιά του. Τότε και μόνον τότε, το πράγμα βγαίνει από την ανυπαρξία.
• Αιώνες ολόκληρους μπορεί να υπήρχαν ομίχλες στο Λονδίνο. Κανένας όμως δεν τις είδε...Ήσαν ανύπαρκτες, ως τη στιγμή που η Τέχνη τις ανακάλυψε.
• Η Τέχνη ποτέ δεν εκφράζει άλλο από τον εαυτό της...αναπτύσσεται μόνο στις δικές της γραμμές. Δε συμβολίζει κανένα αιώνα. Οι αιώνες είναι δικά της σύμβολα.

(Oscar Wilde, Στοχασμοί, σε μετάφραση Στάθη Σπηλιωτόπουλου, Εκδ. Γκοβόστη.)