θα κατέβω με τόλμη, στην αιωνιότητα...

Έχω κρατήσει το μουσκέτο του στρατιώτη, το ραβδί του ταξιδιώτη και του προσκυνητή. Ναυτικός· η μοίρα μου ασταθής σαν τον άνεμο· αλκυόνη, έχω φτιάξει τη φωλιά μου ανάμεσα στα κύματα...
*
 J’ai porte le mousquet du soldat, le baton du voyageur, le bourdon du pelerin: navigateur, mes destinees ont eu l’inconstance de ma voile ; alcyon, j’ai fait mon nid sur les flots...

Γιάννης Σταύρου, Στο κύμα, λάδι σε καμβά

Σατωβριάνδος
Αποφθέγματα

"Λεωνίδα" έκραξα...αλλ’ ουδέν των ερειπίων επανέλαβε το μέγα τούτο όνομα...

Η αρχαία ελληνική ιστορία είναι ένα ποίημα.

Δεν πρέπει να είστε βασιλικότεροι του βασιλέως.

Μη σπαταλάτε την περιφρόνησή σας. Υπάρχει μεγάλος αριθμός ανθρώπων που τη χρειάζεται.

Τα δάση προηγούνται των λαών, οι έρημοι τους ακολουθούν.

Δεν είναι ο άνθρωπος που σταματάει το χρόνο, είναι ο χρόνος που σταματάει τον άνθρωπο.

Οι θεσμοί περνούν τρεις φάσεις: τη φάση του κοινωφελούς έργου, τη φάση των προνομίων και τη φάση της κατάχρησης.

Η Γαλλία υπό τον Ναπολέοντα: σκλαβιά μείον η ντροπή.

Αν κρεμούσαμε το δίκοχο και το πανωφόρι του Ναπολέοντα σε ένα παλούκι στις ακτές της Βρέστης, όλη η Ευρώπη, από τη μια άκρη στην άλλη, θα έτρεχε να πάρει τα όπλα.

Η ελληνική ιστορία είναι ένα ποίημα, η λατινική μια εικόνα, η σύγχρονη είναι ένα χρονογράφημα.

Πάντα οι άλλοι μας φαίνονται πιο ευτυχισμένοι από εμάς. Κι όμως, είναι παράξενο ότι ο άνθρωπος που πρόθυμα θα άλλαζε την κατάστασή του δεν θα συναινούσε σχεδόν ποτέ σε μια αλλαγή της προσωπικότητάς του.

Είμαι δημοκρατικός εκ φύσεως, μοναρχικός εξ αιτίας της λογικής και βουρβωνικός για λόγους τιμής.


Από τη στιγμή που μια αληθινή σκέψη διαπερνά το μυαλό μας, εκπέμπει ένα φως που μας επιτρέπει να δούμε ένα πλήθος άλλων αντικειμένων, τα οποία ποτέ πριν δεν είχαμε αντιληφθεί.

Πρωτότυπος συγγραφέας δεν είναι αυτός που μιμείται κανείς, αλλά αυτός που κανείς δεν μπορεί να τον μιμηθεί.

Η μνήμη είναι συχνά χαρακτηριστικό της βλακείας· ανήκει γενικά στα βαριά πνεύματα τα οποία κάνει ακόμα βαρύτερα από το βάρος που τους φορτώνει.

Δεν μαθαίνεις πως να πεθάνεις σκοτώνοντας τους άλλους

Η πτώση μου έκανε ένα μεγάλο θόρυβο: εκείνοι που εμφανίστηκαν πιο ικανοποιημένοι επέκριναν τον τρόπο της.

Έχω δει το φως της αυγής αλλά την ανατολή ποτέ δεν θα δω. Μένει μόνο για μένα να καθίσω στην άκρη του τάφου μου· στη συνέχεια, με τον σταυρό στο χέρι, θα κατέβω με τόλμη, στην αιωνιότητα.

Γεννήθηκα με το μουσκέτο ενός στρατιώτη, το μπαστούνι του ταξιδιώτη, και τα εφόδια του προσκυνητή: ως ναύτης η μοίρα μου ήταν ασταθής σαν τον άνεμο: μια αλκυόνη, που έχει τη φωλιά της ανάμεσα στα κύματα.