Η Άνοιξη ήρθε νωρίς. Καταγράφεται κι αυτό στην ακατάσχετη ανωμαλία της εποχής...
Ζεστη, αφρικανική σκόνη, υγρασία· αλλά και ανθισμένες αμυγδαλιές, φορτωμένες λουλούδια...
*
Μα εκείνη χαμογέλασε
φορώντας χρώματα ανοιχτά
σαν ανθισμένη αμυγδαλιά...
Γιώργος Σεφέρης
Ώρα 9.00 το πρωί
Γιώργος Σεφέρης
Άνοιξη μΧ
(απόσπασμα)
Μὰ ἐκείνη χαμογέλασε
φορώντας χρώματα ἀνοιχτὰ
σὰν ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ
μέσα σε φλόγες κίτρινες
καὶ περπατοῦσε ἀνάλαφρα
ἀνοίγοντας παράθυρα
στὸν οὐρανὸ ποὺ χαίρονταν
χωρὶς ἐμᾶς τοὺς ἄμοιρους.
Κι εἶδα τὸ στῆθος της γυμνὸ
τὴ μέση καὶ τὸ γόνατο
πῶς βγαίνει ἀπὸ τὴν παιδωμὴ
νὰ πάει στὰ ἐπουράνια
ὁ μάρτυρας ἀνέγγιχτος
ἀνέγγιχτος καὶ καθαρός,
ἔξω ἀπ᾿ τὰ ψιθυρίσματα
τοῦ λαοῦ τ᾿ ἀξεδιάλυτα
στὸν τσίρκο τὸν ἀπέραντο
ἔξω ἀπ᾿ τὸ μαῦρο μορφασμὸ
τὸν ἱδρωμένο τράχηλο
τοῦ δήμιου π᾿ ἀγανάχτησε
χτυπώντας ἀνωφέλευτα.
1 σχόλιο:
Αμυγδαλιές και Μαργαρίτα...΄Ανοιξη
Δημοσίευση σχολίου