Κωστής Παλαμάς (1859-1943)
(λεπτομέρεια από το έργο του Γεωργίου Ροϊλού
"Μεγάλοι ποιητές της γενιάς μου")
Κωστής Παλαμάς
Σατιρικά γυμνάσματα...
Οι κηφήνες, οι βάτραχοι κι οι ακρίδες...
Τρανοί πολιτικοί, γραμματισμένοι
στις αφρόντιστες μέσα εφημερίδες:
ένα πλήθος ανίδεοι και στριμμένοι.
*
Διαβασμένοι, ντοτόροι, σπιρουνάτοι,
ρασοφόροι, δασκάλοι, ρουσφετλήδες,
οικοπεδοφαγάδες, αβοκάτοι,
κομματάρχηδες και κοτζαμπασήδες,
και της γραμματικής οι μανταρίνοι
και της πολιτικής οι φασουλήδες,
ταρτούφοι, ραμπαγάδες, ταρταρίνοι!
*
Σκύλος κοκκαλογλύφτης φέρνει γύρα
Κρακ! Τακ! της γειτονιάς τους τενεκέδες.
Ο ποσαπαίρνης με το θεσιθήρα
για την πατρίς καυγά στους καφενέδες.
Οι γάτοι λιγεροί στα κεραμίδια
Ταιριάζουν ερωτόπαθους γιαρέδες.
Φαγοπότι, ξαπλωταριό, τα ίδια.
Τα θέατρα, τις ταβέρνες, τα πορνεία,
φάμπρικες, μπάνκες, σπίτια, αποκαΐδια,
τ' ανταμώνει αττικώτατη αρμονία.
*
Τα παθητικά κρυφομιλήματα...
Κάποτε κάπου
Κάποτε κάπου αφάνταστο τραγούδησα τραγούδι
σε τούτον το σκοπό,
κάποτε, πρώτη και στερνή φορά? και δεν το βρίσκω
για να το ξαναπώ.
Στ' άδειο σεντούκι του γυρτός ο σφιχτοχέρης, ίδιος,
πάθος, χαμός, ω λύπη !
Του τρέμουνε τα δάχτυλα σα να μετράν ακόμα
το θησαυρό που λείπει.
Βαστώ μιας φλόγας τον καπνό κ' ενός καπνού τον ίσκιο
σε τούτον το σκοπό.
Κάποτε κάπου αφάνταστο τραγούδησα τραγούδι?
ξανά δε θα το πώ.
'Απαντα, τομ. Ζ΄, σελ. 479
Η ασάλευτη ζωή...
Τον πόνο σου
Τον πόνο σου εδώ πέρα μη τον παρατάς,
με μια φροντίδα μητρική ταξίδεψέ τον,?
όπου ζωή, όπου όνειρο, στα μακρινά και στα ψηλά??
και πήγαινέ τον ύστερα και ριζοφύτεψέ τον?
εκεί στη χώρα την κατάνακρη τού αμίλητου?
στα μάτια του συμμάζωξε και θάψε τη φωνή του,?
κι ανίσως δε βαστάξουνε τα μάτια του και κλείσουνε,?
κλείσε κ' εσύ τα μάτια σου και πέθανε μαζί του.?
'Απαντα, τομ. Γ΄, σελ. 158
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου