Γιατί σ' αυτήν τη χώρα να επαναλαμβάνονται μόνο οι κακές στιγμές;
Μόνο οι ποιητές καταλαβαίνουν;
Νίκος Καρύδης
Οι φωνές
Tου Γιώργου Σαββίδη
Oι φωνές τους δεν έρχονται έως εδώ
η πόλις αναπνέει μακριά και δεν ακούει
το φεγγάρι παγώνει τον σκελετό του θηρίου
κι απ' τα παράθυρα τα κλειστά δε φαίνεται τίποτα.
Oι φωνές τους δε φτάνουν έως εδώ
οι δρόμοι έχουν άσπρα φώτα και γκρίζα χρώματα
μαύρες γάτες λιάζονται στα νεκροταφεία
και σ' όλα τα ποτάμια οι αλυγαριές ξεράθηκαν.
Oι φωνές τους δεν ακούγονται έως εδώ
οι νύχτες έχουνε αγάλματα και φέρετρα
Kύριε Kύριε επίβλεψον εξ ουρανού και ίδε και επίσκεψαι
δελφίνια και περιστέρια πήραν ταξίδι τα όνειρα.
Νίκος Καρύδης (1917-1984)
Η στιγμή των αρχάγγελων
Να τελειώνει η μέρα και να περιμένουν
στίχοι άγραφτοι
όπως το φως πίσω από τα τζάμια
χαμένοι φαντάροι σε ξένους δρόμους
μ' ένα καθρεφτάκι στην απάνω τσέπη
κι ένα φυλαχτό στη θέση της καρδιάς.
Α, οι άσπρες κιμωλίες στα μικρά δάχτυλα
κι ο ασβέστης στα πεζούλια
χρωματισμένος από τα γεράνια και τα βασιλικά
και οι φωτιές τις νύχτες στα βουνά
καλοκαιριάτικα
σινιάλο για να φύγω.
Κι εσύ να υπάρχεις πάντα
χωρίς λύπη χωρίς στεναγμό
ξέροντας πως δεν τελειώνει η μέρα ποτέ
όσο ορίζει τη ζωή μας η στιγμή
ταξιδεμένη τα πέλαγα με τη δικαιοσύνη
όλων των αρχάγγελων
δική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου