Σχόλια & σύγχρονοι Έλληνες ζωγράφοι: Έτσι ρίχνονται πάνω μου τα φαντάσματα των καιρών...

Ποιητές & ζωγραφική, ζωγράφοι, έλληνες ζωγράφοι


Γιάννης Σταύρου, Αττικό τοπίο, λεπτομέρεια, λάδι σε καμβά

Ένας αισθαντικός σύγχρονος ποιητής...

Να σωπάσει ή ν’ ανοίξει τις ρίζες του, που με κρατούν φυλακισμένο στα υπόγεια της γης...

Γιάννης Καλπούζος
Το παραμιλητό των σκοτεινών θεών
Εκδόσεις ΙΚΑΡΟΣ, 2006

ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΝΥΧΤΑ

Αυτό το κυπαρίσσι, μοιάζει με ηγούμενο.
Πες του να πάψει απόψε. Ούτε να ψέλνει, ούτε να τραγουδά.
Να σωπάσει.
Έπλεξαν κομποσκοίνια στο λαιμό του οι αράχνες, θόλωσαν τη φωνή του. Με πνίγει η βραχνάδα της.
Να σωπάσει ή ν’ ανοίξει τις ρίζες του, που με κρατούν φυλακισμένο στα υπόγεια της γης.

ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΝΥΧΤΑ

Πώς καταπίνουν οι υπόνομοι αμάσητο τον ουρανό;!
Πώς πυροβολεί η κάνη φιλώντας το χώμα;!
Πώς συνωμοτούν τα σύννεφα και ρίχνονται οι κεραυνοί στα καμπαναριά;!
Πώς αρπάζουν τα τρένα τους επιβάτες στους σταθμούς;!
Πώς τα γεράκια καρφώνονται στις παγωμένες λίμνες γιατί φαντάζονται εχθρό ή θήραμα το καθρέφτισμά τους;!
Έτσι ρίχνονται πάνω μου τα φαντάσματα των καιρών.

Έτσι βαφτίζομαι λαβωμένο βιβλίο.
Και πώς να κρατηθούν εικόνες στα φυλλοβόλα μάτια; Πώς να στεριώσει ανάσα στ’ ανοιχτά παράθυρα; Πώς να σφηνώσει σφαίρα σε γυμνό κρανίο;
Και τι να με συντροφέψει;
Μόνο εσύ έρχεσαι να πλαγιάσεις, να κοιμηθείς ήσυχα στην κόλαση του νου μου.