Γιάννης Σταύρου, Πρωϊνό στο λιμάνι, λάδι σε καμβά
Όταν μόνο τα χειρότερα έπονται...
Όταν η κάθε μέρα προμηνύει την επόμενη καταστροφή μας...
Έρχεται ο λόγος του ποιητή...
Τελειωμένα
Κωνσταντίνος Καβάφης
Μέσα στον φόβο και στες υποψίες,
με ταραγμένο νου και τρομαγμένα μάτια,
λυώνουμε και σχεδιάζουμε το πώς να κάμουμε
για ν' αποφύγουμε τον βέβαιο
τον κίνδυνο που έτσι φρικτά μας απειλεί.
Κι όμως λανθάνουμε, δεν είν’ αυτός στον δρόμο·
ψεύτικα ήσαν τα μηνύματα
(ή δεν τ' ακούσαμε, η δεν τα νοιώσαμε καλά).
Άλλη καταστροφή, που δεν την φανταζόμεθαν,
εξαφνική, ραγδαία πέφτει επάνω μας,
κι ανέτοιμους - που πια καιρός - μας συνεπαίρνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου