Γιάννης Σταύρου, Φθινοπωρινό, λάδι σε κάμβά
Ενας ακόμη αποχαιρετισμός...
Τι άλλο έμεινε πλέον να αποχαιρετήσουμε από την Αττική γή. Μάλλον τίποτα.
Αποχαιρετήσαμε οριστικά τον Αττικό ουρανό, τις σμαραγδένιες παραλίες, τους μοναχικούς περιπάτους, τους αστικούς περιπάτους...
Αποχαιρετήσαμε την Αθηναϊκή πολιτεία, τους Αθηναίους, την ομορφιά του τοπίου και των ανθρώπων...
Δεν έχει την παραμικρή σημασία αν τα αττικά δάση κάηκαν από οικοπεδοφάγους ή εγκληματίες. Αν είναι απότελεσμα ευρύτερης συνομωσίας που αποσκοπεί στη δραματική αύξηση της οικοδόμησης της πρωτεύουσας προκειμένου να υποδεχθεί τις "πολυπολιτισμικές" ορδές που μας έρχονται από παντού...
Σημασία έχει ότι όλοι έμεις, που κάποτε κατοικήσαμε αυτόν τον ευλογημένο τόπο, τα αφήσαμε όλα αυτά να γίνουν και να εξελιχθούν στη σημερινή κόλαση. Μοιραίοι και ράθυμοι σκορπίζουμε τα ράκη των υποστάσεων μας σε ταξίδια, καλοπέραση κι νεοελληνικές ευχές "νάμαστε καλά - νάχουμε την υγειά μας"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου