t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Ο φλοίσβος επιτάττει σιωπήν...

Ο κρότος της κώπης εις το κύμα δεν ακούεται. Νύκτα χωρίς σελήνην. Σκιά απλώνεται κάτω της ακτής, της ανταυγείας των αστέρων επί των μαρμάρων και των επιτυμβίων πλακών. Μελανώτερον κάτω το σκότος, εις την ρίζαν του λόφου, εις τον αφρόν του κύματος. Ο φλοίσβος επιτάττει σιωπήν...
 
http://yannisstavrou.blogspot.com 

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Τα ρόδιν' ακρογιάλια
Πρόλογος 

ναί, πήλαυσα… Τί λλο θ νειροπολοσα τάχα ες τν κόσμον; Τί λλο, παρ μίαν στιγμν ν τν δω;… Κα τώρα τν βλεπα π πολλ λεπτά, τ ποα φαίνοντο ν σαν σταγόνες πεσοσαι π τ κέρασμα τς θείας μβροσίας ες τν τρυφν το παραδείσου.
Ναί,
νθυμομαι καλά. Τ παραπετάσματα σαν νεβασμένα, κα τ γυαλ το παραθύρου κατελάμπετο π τν λυχνίαν τν πλησίον, τις πρέπει ν στατο π τραπέζης κειμένης σύρριζα δίπλα ες τ παράθυρον.
Ε
χεν λθει κ᾿ κάθισε σιμ στ παράθυρον, βλέπουσα πρς τν τράπεζαν. φόρει λευκά· μόνον α πλατεαι χειρδες το ποκαμίσου της εχον ρυθρν κέντημα. φερε τ ργόχειρον κρεμαστν περ τν θεον λαιμόν της, κ᾿ κυπτεν ατ π τς θεσπεσίας τραχηλις της, τς κολπουμένης μ πτυχς κα σχμα νέφικτον ες τν πλέον δεώδη πλαστικήν. κυπτε, κα τί καμνεν; σως ρίθμει τς θηλεις το πλεξίματός της. παλλε γοργ τς μακρς βελόνας της. , μ ατς μο εχε περονήσει τν καρδίαν· λλ᾿ εναι λίαν προσφιλς καίουσα πληγή…
δού, στρέφει τ γλαν πρόσωπον πρς τ ξω. Βλέπει πρς τ μέρος μου. Κα τί βλέπει; Θάλασσαν, σκότος, βυσσον. , ν το δυνατν ν ποπτεύσ τι πάρχει ν μαρον σημάδι δ· μία βαρκούλα, κα στν βαρκούλα μέσα, τί; ν σπάραγμα το πόνου, ράκος νθρώπινον.
δού, μειδι· κάλλος, μορφή, πτασία!… Εδα τ δοντάκια της ν λάμπουν, τ χείλη της ν λουλουδίζουν, τ μάγουλά της ν μηλολονθον… Κα τώρα, γελ, μόνη της· μέλος, νθος, στρον πίγειον!…

Τ σμ᾿ ατ τ αθέριο στ γ ν μ λυγίσ
Κα
τ χαμόγελο ποτ στ χείλη ν μ σβήσ.
Ν
μ φαν τ κάλλος σου πς εν᾿ π τ χμα.
, χαρε, το θανάτου, πο μ᾿ πότισες τ πόμα.
*
[λόγυρα εχαν νοίξει τ λαιοτριβεα. π το γίου Εσταθίου γκαινιάζονται α ργασίαι δι᾿ γιασμο, κα τώρα κόντευε ν λθ ις-Δημήτρης. Χρόνος νύκτα. ν λαιοτριβεον το πλησίον ες τν οκίαν μας, λλα δύο νθεν κ᾿ κεθεν το δρόμου ντικρύ, λλο ν πέραν το μικρο χειμάρρου, κα κτ δέκα λλα τριγύρω ες τς δυτικς κα βορεινς κρας το χωρίου. Πολλο χουν ξυπνήσει κα κυκλοφορον δ κ᾿ κε, που κούονται φαιδρα μιλίαι κόμη κα σματα, μλλον κελεύσματα πρς τν βαρεαν γγαρείαν το ργάτου, το λαιοτρίπτου κα το δρακτίου μ τν τεραστίαν μανέλαν*. κόμη κ᾿ νας σαλεπτζής, νεωτερισμς κι ατό.]
*
δο γώ, κωμάζω π τ παράθυρά της. Οτε φωνή, οτε κιθάρα, οτε στεναγμός. βαλα τς κώπας ες νάπαυσιν, κ᾿ στάθην. Παρακαλ τ ρεύματα ν μ μ παρασύρουν. δ ντικρύζει κριβς. Βλέπω ―φε, εναι ραον ν χ τις μματα δι ν βλέπ τοτο― βλέπω τ παράθυρον φωτισμένον. καρδία πάλλει, τ πν ρεμε. Μ φυσς, αρα, μ μ σύρετε, ρεύματα. Περιμένω τν τρισολβίαν στιγμήν… , ς λθ στιγμ κείνη· εναι νταξία τν αώνων· κα ετα ς λθ τ μηδέν, πλν ταν κείνη π στιγμν νατείλ, ες τ μηδν θ μείν ν μόριον πάρξεως, κα ες τ χάος μία κτς ναμνήσεως. πλευσα, κι πέκαμα, κ᾿ νυκτώθην… δο τώρα, φο διέσχισα π γωνίας ες γωνίαν, π τν κάβον τς μεσημβρινς κτς, ως τ ντα το χωρίου, λον τ μκος το δυτικο κολπίσκου, φθασα κ᾿ στεγάσθην ποκάτω ες τ Μνημούρια· ες τ κοιμητήριον τς πολίχνης τ κτισμένον π το δυτικο παραθαλασσίου λόφου, ες τν σχατιν τς προεξοχς, φ᾿ ς κεται τ χωρίον. κρότος τς κώπης ες τ κμα δν κούεται. Νύκτα χωρς σελήνην. Σκι πλώνεται κάτω τς κτς, τς νταυγείας τν στέρων π τν μαρμάρων κα τν πιτυμβίων πλακν. Μελανώτερον κάτω τ σκότος, ες τν ρίζαν το λόφου, ες τν φρν το κύματος. φλοσβος πιτάττει σιωπήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: