και περίμενε χωρίς ελπίδα...

Το άγριο θυμάρι αόρατο και η άγρια φραουλιά,
Το γέλιο στον κήπο, αντήχησε έκσταση
Όχι χαμένη, αλλά απαιτητική, δείχνοντας την αγωνία
Του θανάτου και της γέννησης...

The wild thyme unseen and the wild strawberry,
The laughter in the garden, echoed ecstasy
Not lost, but requiring, pointing to the agony
Of death and birth...

Γιάννης Σταύρου, Στο δάσος με τις κουτσουπιές, λάδι σε καμβά (λεπτομέρεια)


Τ. Σ. Έλιοτ
Τα Τέσσερα κουαρτέτα
(East Coker)
ΙΙΙ
(απόσπασμα)

Αφήνοντας μόνο τον αυξανόμενο τρόμο του τίποτα για να σκεφτεί
Ή όταν, υπό την επήρεια του αιθέρα, το μυαλό έχει συνείδηση, αλλά συνείδηση του τίποτα-
Είπα στην ψυχή μου, να είσαι ακίνητη, και περίμενε χωρίς ελπίδα
Γιατί η ελπίδα θα είναι ελπίδα για λάθος πράγμα. Περίμενε χωρίς αγάπη
Γιατί η αγάπη θα είναι αγάπη για το λάθος πράγμα. Υπάρχει ακόμα η πίστη
Αλλά η πίστη και η αγάπη και η ελπίδα είναι όλα στην αναμονή.
Αναμονή χωρίς σκέψη, γιατί δεν είσαι έτοιμος για σκέψη:
Έτσι το σκότος θα γίνει το φως, και η ηρεμία ο χορός.
Ψίθυρος από τρεχούμενα ρέματα, και χειμωνιάτικη αστραπή.
Το άγριο θυμάρι αόρατο και η άγρια φραουλιά,
Το γέλιο στον κήπο, αντήχησε έκσταση
Όχι χαμένη, αλλά απαιτητική, δείχνοντας την αγωνία
Του θανάτου και της γέννησης.

Λέτε ότι επαναλαμβάνω
Κάτι που έχω πει και πριν. Θα το πω πάλι,
Να το πω πάλι; Για να φτάσετε εκεί,
Για να φτάσετε εκεί που είστε, να φτάσετε από εκεί που δεν είστε,
Πρέπει να πάτε από ένα δρόμο όπου δεν υπάρχει έκσταση.
Για να φτάσετε σ' αυτό που δεν γνωρίζετε
Πρέπει να πάτε από ένα δρόμο που είναι ο δρόμος της άγνοιας.
Για να κατέχετε αυτό που δεν κατέχετε
Πρέπει να πάτε από το δρόμο της στέρησης.
Για να φτάσετε σε αυτό που δεν είστε
Πρέπει να πάτε μέσω του δρόμου στον οποίο δεν είστε.
Και αυτό που δεν γνωρίζετε είναι το μόνο πράγμα που γνωρίζετε
Και αυτό που σας ανήκει είναι αυτό που δεν σας ανήκει
Και εκεί που είστε είναι εκεί που δεν είστε.

T. S. Eliot
The Four Quartets
(East Coker)
III
(extract)

And you see behind every face the mental emptiness deepen
Leaving only the growing terror of nothing to think about;
Or when, under ether, the mind is conscious but conscious of nothing—
I said to my soul, be still, and wait without hope
For hope would be hope for the wrong thing; wait without love
For love would be love of the wrong thing; there is yet faith
But the faith and the love and the hope are all in the waiting.
Wait without thought, for you are not ready for thought:
So the darkness shall be the light, and the stillness the dancing.
Whisper of running streams, and winter lightning.
The wild thyme unseen and the wild strawberry,
The laughter in the garden, echoed ecstasy
Not lost, but requiring, pointing to the agony
Of death and birth.

                         You say I am repeating
Something I have said before. I shall say it again,
Shall I say it again? In order to arrive there,
To arrive where you are, to get from where you are not,
  You must go by a way wherein there is no ecstasy.
In order to arrive at what you do not know
  You must go by a way which is the way of ignorance.
In order to possess what you do not possess
  You must go by the way of dispossession.
In order to arrive at what you are not
  You must go through the way in which you are not.
And what you do not know is the only thing you know
And what you own is what you do not own
And where you are is where you are not.