Άννα Κατεβαίνη
Ποιήματα
(α' έκδοση Διαγώνιος, Θεσ/νίκη, 1960 - μεταθανάτια έκδοση Στιγμή 1987)
Έγινα πουλί μα δέ σ' άγγιξα
Έγινα άστρο για να φτάσω την ψυχή σου
Έγινα σύννεφο και ταξιδεύω
Το χειμώνα θρηνώ τα ίχνη σου
Το καλοκαίρι ανοίγω τις φτερούγες μου
Το φθινόπωρο ρίχνω τα φύλλα μου
Γιατί είμαι δέντρο
Ριζωμένο στο χώμα σου
Και σε καταδιώκω.
1 σχόλιο:
1982
ΑΘΗΝΑ
ωραίος πίνακας
δέντρα σε λοφο
Δημοσίευση σχολίου