Πωλ Ζαν Τουλέ
Για να ξεχάσω το άπειρο
Για να ξεχάσω το άπειρο,
τώρα θ’ αναπολώτη χρυσή μέθη του έαρος,
το κύμα το απαλό,
κι εκείνη που εβημάτιζε
σε πάρκα ερημικά,
αγάπη, ω φύλλα κίτρινα,
ω ρόδα νεκρικά.
(μετ. Κωνσταντίνος Καρυωτάκης)
Paul-Jean Toulet
Infini, fais que je t’oublie
Infini, fais que je t'oublie
Et que je dise encor
Le printemps au tendre decor,
L'onde qui se delie,
Et celle dont sonnait le pas
A travers les allees,
Amour, o feuilles envolees,
O roses du trepas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου