Ύπνε, χαιρετίσματα!
Και σε σένα, όραση!
Ἀραβίντα,
Νυχτερινὸς μονόλογος
Ὕπνε, χαιρετίσματα!
Καὶ σὲ σένα, ὄραση!
Καὶ σὲ σένα, εὐτυχία!
Ὅλοι φύγατε μαζί της!
Θὰ ρωτοῦσα κιόλας
ἂν εἴδατε παρέα
τὴν ὑπηρέτριά μου
μέσα στὴ δυστυχία
(γιατὶ ἔφυγε κι αὐτή)·
τ’ ὄνομά της: ἀσυνειδησία –
ἡ διέξοδος ἀπ’ τὴν ἀπελπισία…
Μπαβαμπούτι
Ζωὴ ἀνθεκτική
Βαθειά, τὴν καρδούλα καημός μοῦ τὴν τρυπάει·
ὅμως, στὰ δυό δὲν τηνε κόβει…
Μές στὴ ζάλη παραπατάει τὸ κορμί·
ὅμως, νὰ λιγοθυμήσῃ δέ μπορεῖ…
Τὰ σωθικὰ φωτιά τὰ τρώει·
ὅμως, δέν τὰ κατακαίει…
Τὸ χέρι τῆς μοίρας δυνατά χτυπάει,
ὅμως,.. τὴ ζωὴ δὲ μοῦ τὴν παίρνει.
(μετ. Θεοδόσης Ἀγγ. Παπαδημητρόπουλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου