βαθύ καθρέφτη
καθώς τεράστιο κάδρο δίπλα στ’ άλλα
και μέσα εκεί
παιδί
τον εαυτό μου
στη μέση μιας απέραντης ερήμου
Ορέστης Αλεξάκης
Μήτε σοφία
Μήτε σοφία μήτε διδαχή
μόνο ο γυμνός αψιμυθίωτος πόνος
ο πόνος που πονά κι άλλο δε δίνει
μόνον αυτός το λάφυρό μου ας είναι
Το τρόπαιο της ένδοξής μου πτώσης
Ο καθρέφτης
Μισόφωτο στην αίθουσα
μονάχος
άγνωστο τι γυρεύοντας
κοιτάζω
τεράστια κάδρα γύρω μου
πορτρέτα
νεκρών παιδιών
και πένθιμα τοπία
τόπων αγνώστων ή
λησμονημένων
Τέλος διακρίνω τον
βαθύ καθρέφτη
καθώς τεράστιο κάδρο δίπλα στ’ άλλα
και μέσα εκεί
παιδί
τον εαυτό μου
στη μέση μιας απέραντης ερήμου
Κρατώντας θυμιατήρι και λαμπάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου