Εμμανουήλ Ροίδης
Αποφθέγματα
Ο στόμαχος και η καρδία, πρέπει να ήναι ευχαριστημένα, ίνα ηδυνώμεθα θαυμάζοντες την φύσιν· άλλως ο ήλιοςφαίνεται ημίν, εμοί τουλάχιστον, μηχανή προς ωρίμανσιν των πεπόνων, η σελήνη φανάριον των κλεπτών, τα δένδρα καύσιμος ύλη, η θάλασσα αλμυρόν ρευστόν και η ζωή ανόσιος ως νερόβραστος κολοκύνθη.
Η διάνοια των σημερινών Ελλήνων δύναται να ομοιωθεί προς αγρόν, τον οποίον ο ιδιοκτήτης αυτού αφήνει ως επι το πλείστον ακαλλιέργητον, δια τον λόγον ότι το προϊόν της συγκομιδής δεν εκάλυπτε την δαπάνην της καλλιεργείας.
Κατα τας ημέρας των στηλιτικών ήκουσα ξένον, γηράσαντα παρ' ημίν, να εκφράζη την ακόλουθον γνώμην: Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του, η Αγγλία την ομίχλην, η Βλαχία την ακρίδα, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας και η Ελλάς τους Έλληνας
[Εμμανουήλ Ροίδης, Επιλογή από το έργο του (Γιάννης Καλαϊτζής), Εκδ. Στιγμή]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου