...Δεν υπάρχει τίποτα πιο ξένο στην τραγωδία από την ιδέα της λύτρωσης, της σωτηρίας και της αθανασίας! Ο ήρωας συντρίβεται από τις ίδιες του τις πράξεις, χωρίς να μπορεί να γλυτώσει το θάνατό του με την αρωγή κάποιας υπεφυσικής χάριτος. Ως ύπαρξη δεν συνεχίζεται, παραμέναι ανάγλυφος στη μνήμη των ανθρώπων σαν ένα θέμα οδύνης·........ο αληθινός ήρωας μάχεται και πεθαίνει εν ονόματι της μοίρας του κι όχι εν ονόματι μιας πίστης. Η ύπαρξη του εξαλείφει κάθε ιδέα διαφυγής· οι δρόμοι που δεν τον οδηγούν στο θάνατο του είναι αδέξοδοι· μοχθεί για τη βιογραφία του· φροντίζει για τη λύση και ενστικτωδώς θέτει σε ενέργεια τα πάντα για να προκαλέσει ολέθρια συμβάντα.......κι αν είχε ακινητοποιηθεί στο σταυρό δεν θα ήταν αυτός που θα ύψωνε τα μάτια του στον ουρανό· η ιστορία του είναι το μοναδικό του απόλυτο, όπως η θέληση του να είναι τραγικός αποτελεί τη μοναδική του επιθυμία...
Εμίλ Σιοράν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου