Ο Πούτιν γιορτάζει κάτι που δεν πέτυχε η Ρωσία, πόσο μάλλον η Σοβιετία της τότε εποχής.
Εάν, εάν λέγω, δεν έμπαινε στον πόλεμο η Αμερική, ειδικά η Ρωσία θα μίλαγε Γερμανικά μέχρι την Καμτσάτκα (και θα γλυτώναμε από τα βάρβαρα Ρώσικα). Σφετερισμός και όχι απλός σφετερισμός, νοσφισμός και βάλε.
Και άντε μπήκαν (με αγώνα δρόμου – με μάχες που άλλοι κέρδισαν) στο Βερολίνο, όπου έκαψαν, γκρέμισαν, βίασαν, σκότωσαν, έκλεψαν. Και πήραν για όλα αυτά βραβείο (κάτι που ευθύνεται ο δυτικός κόσμος) την μισή Ευρώπη, την οποία βύθισαν στην ανέχεια, στον φόβο, στον τρόμο των γκουλάγκ. Αυτή ήταν η νίκη τους.
H ηττημένη Γερμανία, σε δέκα χρόνια, πέρασε στις πρώτες θέσεις των αναπτυγμένων χωρών. Ο δυτικός κόσμος, από την άλλη, νίκησε ένα ήδη πτώμα που πολέμησε μέχρις εσχάτων, αφού τα έβαλε με όλον τον πλανήτη.
Εάν μπορεί κανείς να χαίρεται για τέτοια νίκη είναι κατάπτυστος!
Οι Άγγλοι, οι Αμερικάνοι, οι Καναδοί, οι Νεοζηλανδοί... έχουν δικαίωμα να γιορτάζουν τη νίκη, ο Πούτιν όχι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου