"Οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς θῆκε κακὸν μόρον, ὡς καὶ ὀπίσσω ἀνθρώποισι πελώμεθ’ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι" ΙΛΙΑΔΑ, Ζ 357-358
(Άχαρη μοίρα ο Δίας μας έγραψε, πολυτραγουδημένο μες στους ανθρώπους τους μελλούμενους να μείνει τ᾿ όνομά μας)
Και ποιός θεός τούς όρισε ν’ αγαπηθούν πολύ
κι απ’ την αγάπη τους να γίνουν ποίημα του Θανάτου;...
Γιώργης Παυλόπουλος
Ελένη
"Οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς θῆκε κακὸν μόρον,
ὡς καὶ ὀπίσσω ἀνθρώποισι πελώμεθ’ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι"
ΙΛΙΑΔΑ, Ζ 357-358
Πάλι γυμνή στην αγκαλιά του απόψε
ὡς καὶ ὀπίσσω ἀνθρώποισι πελώμεθ’ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι"
ΙΛΙΑΔΑ, Ζ 357-358
Πάλι γυμνή στην αγκαλιά του απόψε
όμως ο νους της γύριζε στο άλλο της κρεβάτι.
Πρώτη φορά που ένιωσε τον πόθο του αλλιώτικο
πρώτη φορά την τρόμαζαν ο έρωτας κι η νύχτα.
Χάμω στο πάτωμα τα ξεσκισμένα πέπλα της
κι η τρυπημένη ασπίδα του, παντοτινή ντροπή.
Μα ποιός αποφασίζει για το σώμα της, ποιός φταίει
που η ομορφιά της θ’ αφανίσει αύριο την Τροία;
Και ποιός θεός τούς όρισε ν’ αγαπηθούν πολύ
κι απ’ την αγάπη τους να γίνουν ποίημα του Θανάτου;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου