Σελήνη...

Είμαι ένας κύκνος στρογγυλός μες στο ποτάμι 
Είμαι ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά, 
Και μες στις φυλλωσιές φαντάζω ψεύτικο φως της χαραυγής...

 

Γιάννης Σταύρου, Το φεγγάρι του Γενάρη ήταν μέρα (λεπτομέρεια), λάδι & ακρυλικό

Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα
Ματωμένος Γάμος
(απόσπασμα, μετ. Νίκος Γκάτσος)

Είμ ένας κύκνος στρογγυλός μες το ποτάμι
είμ' ένα μάτι στα ψηλά καμπαναριά
και μες στις φυλλωσιές φαντάζω
ψεύτικο φως της χαραυγής.
Κανείς δε μου γλυτώνει εμένα!
Ποιος κρύβεται;
Ποιανού το κλάμα
γρικιέται μέσα στο χέρσο κάμπο;
Ένα μαχαίρι έχω κρεμάσει
μες στον ανταριασμένο αγέρα
που λαχταράει μολύβι
τώρα πόνος να γίνει μες στο αίμα.
Αφήστε με να μπω! Παγώνω στους τοίχους και στα παραθύρια.
Μια στέγη ανοίχτε, μια καρδιά να μπω
να ζεσταθώ λιγάκι!
Αχ πώς κρυώνω!
Οι στάχτες μου -μέταλλα κοιμισμένα-ψάχνουν σε κάμπους και βουνά
της φλόγας την κορφή να βρούνε.
Όμως το χιόνι με κουβαλάει
στις χαλαζένιες πλάτες του
και με βυθίζει όλο παγωνιά
στα χαλκοπράσινα βαλτόνερα.
Μα τούτη τη νύχτα θα βαφτούν
τα μάγουλά μου κόκκινο αίμα
και τ άγρια βούρλα θα ζαρώσουν
κάτου απ τα πέλματα του αγέρα
ίσκιο δε θα βρουν και φυλλωσιά
για να γλυτώσουν από μένα!
Θέλω μονάχα μια καρδιά! Ζεστή!
******
Ο αγέρας γίνεται κοφτερός
σα δίκοπο μαχαίρι

από το Ματωμένο Γάμο
Φρεδερίκο Γκαρθία Λόρκα