Πρώτη πήρε το λόγο πήρε η εκ των συγγραφέων Γιώτα Βρεττάκου που ανέλυσε εν συντομία τη θεματολογία και τον σκοπό του βιβλίου : Rethink Athens, Λ. Συγγρού, Ελληνικό.
Η παρουσίαση έγινε από 6 εκλεκτούς αρχιτέκτονες, με πολύπλευρο έργο και προσφορά στα κοινά : Γιώργος Μαδεμοχωρίτης, Ράνια Κλουτσινιώτη, Βασίλης Γρηγοριάδης, Αριστείδης Ρωμανός, Νίκος Χαρκιολάκης και Βάνα Τεντοκάλη.
Σημαντικές παρεμβάσεις ακολούθησαν μετά τις κύριες ομιλίες, από τους : Στέφανο Μάνο, Γιάννη Αλαβάνο, Αυγή Μαρκοπούλου, Δημήτρη Κονταργύρη και Άννα Μελανίτου
Την εκδήλωση έκλεισε ο έτερος των συγγραφέων Νίκος Μιχαλόπουλος συνοψίζοντας τις βασικές θέσεις του βιβλίου :
•Η ακύρωση του Rethink Athens από το ΣτΕ, που θα είχε σαν αποτέλεσμα την «τραμοδρόμηση» και όχι πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου, με την κατάργηση των πεζοδρομίων-πεζαπέτρεψε την υποβάθμιση του μητροπολιτικού κέντρου της πόλης.
•Η κυκλοφοριακή υποβάθμιση της Λ.Συγγρού με τη διέλευση του τραμ, θα κατέστρεφε τον Ολυμπιακό Δακτύλιο της πόλης και θα απέκοπτε τις κεντρικές περιοχές και τα Βόρεια Προάστια από την Παραλιακή ζώνη.
•Η επένδυση στο Ελληνικό χρειάζεται να προχωρήσει με τρόπο που να βελτιώνει την ποιότητα ζωής και να ενισχύει το μοντέλο ανάπτυξης της πόλης (και ειδικότερα τον τουρισμό), χωρίς κατασκευή Υψηλών Πύργων που στοχεύουν να αποτελέσουν νέα Τοπόσημα ανταγωνιζόμενα την Ακρόπολη και ευτελίζοντας τη διεθνή αναγνωρισιμότητα της Αθήνας.
ΓΙΩΤΑ ΒΡΕΤΤΑΚΟΥ
Εκ μέρους της ομάδας των συντελεστών του βιβλίου «Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΙΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ» (του Ορ. Μιχαλόπουλου, Φ. Βρακοπούλου, Αλ. Νενεδάκη, του Ν. Μιχαλόπουλου και εμένα), σας καλωσορίζω στη σημερινή παρουσίαση του.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να αποτελέσει ένα κείμενο αναφοράς , ώστε να μπορεί να ανατρέξει ακόμα και ένας μη ειδικός - ο ενεργός πολίτης - για να κατανοήσει την πόλη, την Ιστορία της και τα προβλήματά της. Πέραν όμως του εντοπισμού και της κριτικής, προτείνει λύσεις σε αυτά – προτάσεις εφαρμόσιμες και λειτουργικές.
Α) Με το Rethink Athens λέμε ότι επιδίωξαν να μας πάρουν την πόλη μας. Και αποδεικνύεται στις 120 πρώτες σελίδες του βιβλίου ότι δεν είναι υπερβολή.
Αισθάνομαι δικαιωμένη με την απόφαση του ΣτΕ και περήφανη για τις προσπάθειες που κάναμε τότε το 2013-2015. Ενάντια στο σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου και στην συντριπτική πλειοψηφία της Πανεπιστημιακής Κοινότητας. Ακόμα και οι «Διανοούμενοι» (δεν συνηθίζω αυτό τον όρο) , παρότι ρόλος τους είναι «να αμφισβητούν τον κυρίαρχο λόγο, να εισάγουν μια κριτική σκοπιά» ή ακόμα, κατά τον Σαρτρ, «να ανακατεύονται σε ότι δεν τους αφορά και να παραβιάζουν ταμπού», και αυτοί συντάχθηκαν με την πρόταση του Rethink Athens, άκριτα και αβασάνιστα.
Β) Η πρόταση μετατροπής της Λ. Συγγρού σε Αστικό Δρόμο μειωμένης κυκλοφοριακής ικανότητας και χαμηλών ταχυτήτων, διέλυε τον Ολυμπιακό Δακτύλιο του Γ. Κανδύλη.
Γ) Όσον αφορά το Ελληνικό, πιστεύουμε ότι αποτελεί μια ευκαιρία για την Αθήνα και μπορεί να συμβάλλει στην ανάπτυξή της στρατηγικά, αρκεί να γίνει η προσέγγιση με σεβασμό και γνώση. Με περιορισμό του ύψους των προβλεπόμενων κτηρίων, με προσοχή στα αξιόλογα υπάρχοντα κτίρια, με προσπάθεια μέσω πολεοδομικών εργαλείων διάχυσης του πρασίνου στις υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας. Αλλιώς κινδυνεύουμε να βλάψουμε ανεπανόρθωτα την εικόνα της πόλης και να αποτελέσει πράξη υπανάπτυξης , ακόμα και μη αναστρέψιμη.
Εμείς, με τις δυνάμεις που έχουμε προσπαθούμε να συμβάλλουμε στην βελτίωση της πόλης μας, της Αθήνας και των συνθηκών ζωής μας . Γιατί όπως λέει και ο ποιητής Νικ. Βρεττάκος: «Χρέος δε θα ειπεί να χτίσεις μόνος σου ένα ολόκληρο σπίτι ή να μεταμορφώσεις μια ολόκληρη περιοχή. Χρέος θα ειπεί να προσφέρεις τον οβολό της δύναμης σου, με όλη σου την ειλικρίνεια και με όλη σου την αγάπη, στην υπόθεση της ζωής, … και να διατηρήσεις έτσι το σύνδεσμο σου και την αδελφικότητα σου με το μέλλον.»
ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ευχαριστώ όλους τους εξαίρετους συναδέλφους. Μας τιμούν ιδιαίτερα με την παρουσίαση σήμερα.
Το βιβλίο είναι γραμμένο από 3 άτομα (!)
1)Έναν επιστήμονα που είδε προτάσεις που επιστημονικά δεν ίσχυαν και απόρησε πως είναι δυνατόν, αυτά να γράφονται από καθηγητές Πολυτεχνείου, αφού τίποτα από αυτά δεν ήταν επιστημονικό. Στήνονταν μια αφήγηση (παραμύθι) που είχε χαλαρή σχέση με την πραγματικότητα όπως και οι αποκαλούμενες μελέτες. Αποφάσιζαν τι θα κάνουν και μετά κατασκεύαζαν μια μελέτη για να το αποδείξουν.
2)Ένας πολίτης αγανακτισμένος που του έπαιρναν την πόλη από τα χέρια και μας χώριζαν σε Βόρειους και Νότιους.
3)Ενός γνώστη της πραγματικότητας και της Ιστορίας της πόλης, που προσπάθησαν να τον πείσουν ότι είναι ανιστόρητος.
Α) Όσον αφορά το Rethink Athens πολλοί με ρωτούν : Γιατί να μη γίνει η Πανεπιστημίου Πεζόδρομος, δεν θα ήταν καλό για την πόλη;:
Η Πανεπιστημίου έχει 5 μέτρα πεζοδρόμια δεξιά και αριστερά δηλαδή 2 πεζόδρομους (Σύμφωνα και με την Αρχιτεκτονική Θεωρία). Δεν ήθελαν να Πεζοδρομήσουν την Πανεπιστημίου, ήθελαν να περάσουν το Τραμ, γι’ αυτό έκοβαν τα δέντρα και τα πεζοδρόμια.
Β) Άλλοι ρωτούν, έχουμε πολλούς πεζόδρομους, όπως υποστηρίζετε;
Ναι, αυτό που λείπει είναι δίκτυο πεζοδρόμων, καθαρών και φροντισμένων. Χρειαζόμαστε αγάπη για τον τόπο και φροντίδα. Δεν απαιτούνται μαζικές πεζοδρομήσεις αλλά επιλεκτικές ώστε να δημιουργήσουμε περιπάτους (σαν και αυτούς που περιγράφονται στο βιβλίο). Αυτά για το Rethink Athens.
Η Συγγρού ήταν συνέχεια του Rethink Athens. Αφού διέλυαν την πόλη, θα διέλυαν και τον Ολυμπιακού Δακτύλιο, έργο του Γ. Κανδύλη, από τα λίγα κέρδη των έργων της Ολυμπιάδας του 2004. Ήθελαν να δημιουργήσουν νέες κεντρικότητες στην περιφέρεια, νέα malls, να προσαρμόσουν την πόλη στα νέα μοντέλα των πόλεων του Millennium όπως επιτάσσει η Παγκοσμιοποίηση.
Έτσι οδηγούμαστε στο Ελληνικό.
Σύμφωνα με μελέτες όπως, των κ. Στ. Μάνου και κ. Αρ. Ρωμανού, για τράπεζα γης, εάν κάναμε ανταλλαγή με βάση τις αξίες γης, παίρνοντας 300στρ από το Ελληνικό θα έχουμε 1500 στρ πράσινο στην πόλη, δηλαδή 500 πλατείες Εξαρχείων ή 30 άλση Νέας Σμύρνης.
Είμαστε υπέρ των Επενδύσεων, εφόσον είναι προς το συμφέρον της πόλης και ευθυγραμμίζονται με το μοντέλο Ανάπτυξης του τόπου π.χ. όχι να κόβουμε τις ελιές για να βάλουμε ανανάδες. Το Ελληνικό έχει σχέση με τον Τουρισμό. Δεν τον περιφρονούμε, (μονοκαλλιέργεια), είναι η βαριά βιομηχανία στην Ελλάδα. Θέλουμε η επένδυση να προάγει και να ενισχύσει το μοντέλο και όχι να το ευτελίσει.
Το Ελληνικό ξεκίνησε με 2 ψηλά κτίρια τώρα έχουν φτάσει τα 6, που το ένα θα είναι ψηλότερο από τον Παρθενώνα για να αποτελέσει το τοπόσημο της Πόλης και πλειάδα πύργων των 50 μέτρων ύψους. Πλέον δεν γνωρίζουν ούτε οι ίδιοι ποια είναι η τελική πρόταση. Ξεκίνησε με δόμηση 3,7εκατ. μ2 και έχει φτάσει τα 6,5εκατ. μ2.
Εμείς έχουμε το γνωστότερο κτίριο του κόσμου, τον Παρθενώνα και θέλουμε να τον αντικαταστήσουμε με το μοντέλο του millennium που έχει εκπέσει. Τώρα νέα πρότυπα πόλεων ξεπηδάνε με αιχμή την ποιότητα και όχι την πρόσκαιρη λαμπρότητα και εμείς ετοιμαζόμαστε να επενδύσουμε στο προηγούμενο μοντέλο που έχει εγκαταλειφθεί.
Ο Le Corbusier, προέτρεπε αυτόν που αγαπάει τη ζωή να επιβιβαστεί σε πλοίο από τη Μασσαλία και να βάλει πλώρη για την Ελλάδα γιατί εκεί βρίσκεται η αφετηρία της Δύσης μας. ‘’Από την Αθήνα στον Πειραιά, και από το ατμόπλοιο, το μεγάλο υπερωκεάνιο που περνάει, ως τον Παρθενώνα, που κοιτάζει μέσα από ένα υπέροχο τοπίο και μιας πόλης που πρέπει να ξαναβρεί τον εαυτό της και να σπρώξει προς τη χάρη και την ομορφιά, με μια μονάχα διάθεση: το πνεύμα’’ . Le Corbusier, διάλεξη στο ΕΜΠ 1933.
Οι ευκαιρίες είναι για τους γενναίους. Έχουμε τη γενναιότητα να τις εκμεταλλευτούμε;
Φωτογραφίες από την παρουσίαση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου