Αναλύοντας τη ζωή στην πλέον στοιχειώδη μορφή της, προτού παρεμβληθούν η σεξουαλικότητα, η διαφοροποίηση των κυττάρων, η μορφολογική ποκιλότητα, κτλ., ο François Jacob σημειώνει στη "Λογική του ζώντος":
"Μπορούμε να συλλάβουμε ένα σύμπαν κάπως πληκτικό, άφυλο, δίχως ορμόνες και νευρικό σύστημα· ένα σύμπαν που κατοικείται αποκλειστικά και μόνο από όμοια κύτταρα που αναπαράγονται επ' άπειρον. Στην πραγματικότητα, αυτό το σύμπαν υπάρχει. Είναι εκείνο το σύμπαν το οποίο διαμορφώνει η κουλτούρα των βακτηριδίων".
Ετούτη η τελευταία φράση ξαφνιάζει: περιμέναμε ότι ο Francois Jacob θα επικαλούνταν τη σύγχρονη μονοδιάστατη κοινωνία μας. Στη πραγματικότητα, όλα συμβαίνουν ως εάν η εξελικτική πορεία του ανθρώπου να είναι σπειροειδής: μετά την πτώση της θεοκεντρικής κουλτούρας και την παρακμή της ανθρωπιστικής κουλτούρας, ανατέλλει η εποχή της βακτηριδιακής ανθρωπότητας.
Michel Thévoz
(Roland Jaccard, Το λεξικό του απόλυτου κυνισμού, Εκδ. Ποταμός
Μετ. Ρούλα Τσιτούρη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου