λάμπει η σελήνη καλοκαιρινή,,,

Γιάννης Σταύρου, Στο φως της σελήνης, λάδι σε καμβά

Αρρώστησα ταξιδεύοντας,
τα όνειρα μου τώρα πλανώνται
σʼ ένα λειμώνα γυμνό...

Γιαπωνέζικη ποίηση, Haiku

Μάτσουο Μπάσο (1644-1694)

Όπου να ʽναι θα πεθάνουνε
τα τζιτζίκια. Όσο τʼ ακούμε
δεν το σκεφτόμαστε.

Μιαν αστραπή:
Μες το σκοτάδι αστράφτει
του ερωδιού η κραυγή.

Σʼ ένα κλαρί νεκρό
κάποιο κοράκι στάθηκε
του φθινοπώρου δείλι.

Δεν καίει λάδι πια στη λάμπα μου,
ξάπλωσα. Και μες τη νύχτα
να μπαίνει το φεγγάρι απʼ το παράθυρο.

Φεγγάρι ολόγιομο.
Τριγύρω απʼ τη λίμνη όλη τη νύχτα
περιπλανήθηκα.

Τα νερά του καταρράκτη διαυγή.
Μέσα στα κύματα άσπιλα
λάμπει η σελήνη καλοκαιρινή.

Ξύπνα, ξύπνα, φωνάζω,
φίλη μου εσύ μοναχή,
πεταλούδα, που τώρα κοιμήθηκες.

Πρώτη του χειμώνα νεροποντή.
Ο πίθηκος μοιάζει κι αυτός
ένα βρόχινο να ζητάει παλτό.

Αρρώστησα ταξιδεύοντας,
τα όνειρα μου τώρα πλανώνται
σʼ ένα λειμώνα γυμνό.

(μετάφραση: Ζ.Δ. Αϊναλής)