t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2021

να μην είσαι ποτέ πολύ έξυπνη...

.. Γιατί όσοι είναι φοβερά καλοί
είναι και φοβερά μόνοι
Κι όσοι είναι πολύ συχνά έξυπνοι
μαχαιρώνονται, πληγώνονται και ποδοπατιούνται
από ανθρώπους με μικρότερες πνευματικές ικανότητες,
γιατί αυτοί οι άνθρωποι..
βλέπουν τις επιδείξεις ανώτερης πνευματικότητας σαν μια προσβλητική αυθάδεια....

                                               Γιάννης Σταύρου, Το μήλο της γνώσης

Μαρκ Τουέιν
Να' σαι καλή, να' σαι καλή, ένα ποίημα

Να' σαι καλή, να' σαι καλή, να' σαι πάντα καλή,
Και πότε-πότε  να' σαι έξυπνη,
Όμως να μην είσαι ποτέ πολύ έξυπνη,
Γιατί όσοι είναι φοβερά καλοί
είναι και φοβερά μόνοι
Κι όσοι είναι πολύ συχνά έξυπνοι
μαχαιρώνονται, πληγώνονται και ποδοπατιούνται
από ανθρώπους με μικρότερες πνευματικές ικανότητες,
 γιατί αυτοί οι άνθρωποι διέπονται από
ένα νόμο της ιδιοσυγκρασίας τους και βλέπουν
τις επιδείξεις ανώτερης πνευματικότητας
σαν μια προσβλητική αυθάδεια που στοχεύει
τη δική τους έλλειψη αυτού του πολύτιμου
χαρίσματος και τείνουν να φέρουν βαρέως
τέτοιες επιδείξεις και αντιδρούν με τον τρόπο
που προαναφέρθηκε-και είναι δικαιολογημένοι;
Δυστυχώς, δυστυχώς είναι

(*) Αποδέκτης αυτού του ποιήματος ήταν η δωδεκάχρονη Μάργκαρετ Μπλάκερ, την οποία ο Τουέιν είχε γνωρίσει το 1908 στις Βερμούδες. Το κορίτσι έγινε μέλος του "Ενυδρείου" του, ένα από τα πολλά "αγγελόψαρα" τα οποία ο Τουέιν επισκεπτόταν, αλληλογραφούσε μαζί τους και τα θεωρούσε θετά εγγόνια του.

Mark Twain
Be Good, Be Good. A Poem.

Be good, be good, be always good,
And now & then be clever,
But don’t you ever be too good,
Nor ever be too clever;
For such as be too awful good
They awful lonely are,
And such as often clever be
Get cut & stung & trodden on by persons of lesser mental capacity, for this kind do by a law of their construction regard exhibitions of superior intellectuality as an offensive impertinence leveled at their lack of this high gift, & are prompt to resent such-like exhibitions in the manner above indicated — & are they justifiable? alas, alas they

(It is not best to go on; I think the line is already longer than it ought to be for real true poetry.)

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2021

η ποίησις δεν είναι άρτος επιούσιος...

".. η ποίησις δεν είναι άρτος επιούσιος, ώστε εν ελλείψει άλλου καλλιτέρου ν' αρκώμεθα εις το κατώτερον. Δεν είναι πρώτης ανάγκης πράγμα, αλλά τρυφή και πολυτέλεια, ήτις πρέπει ή να ήναι καλή, ή να λείπη διόλου. Ο ποιητής, είτε αετός είναι ως ο Πίνδαρος, είτε στρουθίον ως άλλοι κατώτεροι, πρέπει πάντοτε να πετά..."
Εμμανουήλ Ροΐδης

                       Γιάννης Σταύρου, Θεσσαλονίκη με φεγγάρι

Τρίτη 7 Σεπτεμβρίου 2021

ο πόλεμος...

«... πάρε κυκλάμινα... πεῦκο βελόνες...
κρίνα ἀπ᾿ τὴν ἄμμο... πεῦκο βελόνες...
γυναίκα. .»
«... ὑπερτερεῖ συντριπτικῶς.
Ὁ πόλεμος...»
 
Γιώργος Σεφέρης
Τὸ ραδιόφωνο

«Πανιὰ στὸ φύσημα τοῦ ἀγέρα
ὁ νοῦς δὲν κράτησε ἄλλο ἀπὸ τὴ μέρα.
Ἄρωμα πεύκου καὶ σιγὴ
εὔκολα θ᾿ ἁπαλύνουν τὴν πληγὴ
ποὺ ἔκαμαν φεύγοντας ὁ ναύτης
ἡ σουσουράδα ὁ κοκωβιὸς κι ὁ μυγοχάφτης.
Γυναίκα ποὺ ἔμεινες χωρὶς ἁφή,
ἄκουσε τῶν ἀνέμων τὴν ταφή.

«Ἄδειασε τὸ χρυσὸ βαρέλι
ὁ γήλιος ἔγινε κουρέλι
σὲ μιᾶς μεσόκοπης λαιμὸ
ποὺ βήχει καὶ δὲν ἔχει τελειωμό-
τὸ καλοκαίρι ποὺ ταξίδεψε τὴ θλίβει
μὲ τὰ μαλάματα στοὺς ὤμους καὶ στὴν ἥβη.
Γυναίκα ποὺ ἔχασε τὸ φῶς,
ἄκουσε, τραγουδᾶ ὁ τυφλός.»

«Σκοτείνιασε- κλεῖσε τὰ τζάμια-
κάνε σουραύλια μὲ τὰ χτεσινὰ καλάμια,
καὶ μὴν ἀνοίγεις ὅσο κι ἂν χτυποῦν-
φωνάζουν μὰ δὲν ἔχουν τί νὰ ποῦν.
Πάρε κυκλάμινα, πευκοβελόνες,
κρίνα ἀπ᾿ τὴν ἄμμο, κι ἀπ᾿ τὴ θάλασσα ἀνεμῶνες
γυναίκα ποὺ ἔχασες τὸ νοῦ,
ἄκου, περνᾶ τὸ ξόδι τοῦ νεροῦ...»

«Ἀθῆναι. Ἀνελίσσονται ραγδαίως
τὰ γεγονότα ποὺ ἤκουσε μὲ δέος
ἡ κοινὴ γνώμη. Ὁ κύριος ὑπουργὸς
ἐδήλωσεν, Δὲν μένει πλέον καιρός...»
«... πάρε κυκλάμινα... πεῦκο βελόνες...
κρίνα ἀπ᾿ τὴν ἄμμο... πεῦκο βελόνες...
γυναίκα. .»
«... ὑπερτερεῖ συντριπτικῶς.
Ὁ πόλεμος...»

ΨΥΧΑΜΟΙΒΟΣ