"Υπάρχει μια στιγμή που πρέπει να αφήσουμε τα ρούχα μας, εκείνα που έχουν ήδη το συνηθισμένο σχήμα του σώματος μας, και να ξεχάσουμε το γνωστό μονοπάτι, που πάντα μας ταξιδεύει στα ίδια μέρη. Είναι ώρα για το πέρασμα: και αν δεν τολμήσουμε να το κάνουμε, θα μένουμε πάντα μακριά από τον εαυτό μας." Fernando Pessoa
 | |
| Γιάννης Σταύρου, Δύση |
".. Ας επιζήσει Η λύπη της Σιωπής, ένα κλαδάκι που συνθλίβεται και την ακούμε ακόμη περισσότερο..."
Γιώργος Καραβασίλης
"Λατρεύω αυτή την ψυχρή και φωτεινή ώρα του πρωινού, όταν ο άνθρωπος εξακολουθεί να κοιμάται και η γη ξυπνά. Ο αέρας είναι γεμάτος μυστηριώδη θραύσματα που δεν γνωρίζουν οι λάτρεις του κρεβατιού. Φιλοδοξείς, πίνεις, βλέπεις την αναγεννημένη ζωή, την υλική ζωή του κόσμου, τη ζωή που διασχίζει τα αστέρια και που το μυστικό της είναι το μεγάλο μας μαρτύριο" Γκυ Ντε Μωπασσάν
*
"J'aime cette heure froide et legere du matin, lorsque l'homme dort encore et que s'eveille la terre. L'air est plein de frissons mysterieux que ne connaissent point les attardes du lit. On aspire, on boit, on voit la vie qui renait, la vie materielle du monde, la vie qui parcourt les astres et dont le secret est notre immense tourment" Guy de Maupassant
Μες στων καιρών την ανημποριά
διώξε το γρέγο και το βοριά
και ξαναγύρισε ήλιε στη γη
με του θριάμβου σου την κραυγή...
Νίκος Γκάτσος
Μεγάλη Εβδομάδα
Μεγάλη Παρασκευή
Βαριά τα βήματά μου σέρνω
στο φως της μέρας το θαμπό
κρίνα της άνοιξης σου φέρνω
και στο σταυρό σου τ' ακουμπώ
φίλε δακρυοπότιστε
των πρωτίστων πρώτιστε.
των πρωτίστων πρώτιστε.
Άρρωστος κύλησε ο αιώνας
κι ο ήλιος βγαίνει μισερός
σαν το φτερό της χελιδόνας
που το σακάτεψε ο καιρός
φίλε τρισμακάριστε
των αρίστων άριστε.
των αρίστων άριστε.
Σήμερα ο Άδης ηνεώχθη
γεφύρι εγίνη ο Γολγοθάς
και στου θανάτου εσύ την όχθη
άφατο δρόμο ακολουθάς
έγγιστε κι ανέγγιστε
των μεγίστων μέγιστε.
των μεγίστων μέγιστε.
Μέγα Σάββατον
Όλα στερέψαν σιγά σιγά.
Τα περιστέρια πετούν αργά
σε λίμνες άνυδρες βάλτους υγρούς
σε διψασμένους κήπους κι αγρούς.
Πίσω απ' τους λόφους τους χαμηλούς
με τους προφήτες και τους τρελούς
στέκουν παράμερα τρία παιδιά
σα γλαροπούλια στην αμμουδιά.
Μες στων καιρών την ανημποριά
διώξε το γρέγο και το βοριά
και ξαναγύρισε ήλιε στη γη
με του θριάμβου σου την κραυγή.
