ανάμεσα στα κύματα...

Γεννήθηκα με το μουσκέτο ενός στρατιώτη, το μπαστούνι του ταξιδιώτη, και τα εφόδια του προσκυνητή: ως ναύτης η μοίρα μου ήταν ασταθής σαν τον άνεμο: μια αλκυόνη, που έχει τη φωλιά της ανάμεσα στα κύματα...
Σατωβριάνδος
*
J’ai porte le mousquet du soldat, le baton du voyageur, le bourdon du pelerin : navigateur, mes destinees ont eu l’inconstance de ma voile ; alcyon, j’ai fait mon nid sur les flots...
François-René de Chateaubriand

 

Γιάννης Σταύρου, Στο κύμα 

Το Καλοκαίρι έσβησε...

Κι έτσι χωρίς φτερά, κουπιά, χωρίς τιμόνι
Σ’ ονειρική, παραμυθένια τρυφεράδα
Το Καλοκαίρι με αναμνήσεις μας φορτώνει
Και φεύγει Θείο, στην στερνή του Ομορφιά.

 

Γιάννης Σταύρου, Κεράσια σε μπολ (λεπτομέρεια)

Έμιλυ Ντίκινσον
Τόσο ανεπαίσθητα

Τόσο ανεπαίσθητα σαν μια μικρούλα λύπη
Το Καλοκαίρι έσβησε ως παρουσία
Τόσο ανεπαίσθητα που από κοντά μας λείπει,
Χωρίς να φαίνεται πως έχει κάνει προδοσία.
Παντού σκορπίστηκε σιωπή, παντού γαλήνη,
Σαν ξαφνικά το σούρουπο μεγάλο να’ χει αρχίσει
Σαν να θέλει ασυντρόφευτη να μείνει
Σε δείλι απόμακρο, μονάχη της η φύση.
Νωρίς το σύθαμπο την θέση του έχει πάρει
Το πρωινό θολές ανταύγειες ξετυλίγει
Με ευγενική και όλο μελαγχολία χάρη,
Σαν επισκέπτης που ετοιμάζεται να φύγει.
Κι έτσι χωρίς φτερά, κουπιά, χωρίς τιμόνι
Σ’ ονειρική, παραμυθένια τρυφεράδα
Το Καλοκαίρι με αναμνήσεις μας φορτώνει
Και φεύγει Θείο, στην στερνή του Ομορφιά.

αυτό που είμαστε...

.. Όμως όλοι έχουμε ένα βουνό της παιδικής ηλικίας.
Κι όσο κι αν περιπλανηθούμε μακριά
βρίσκουμε τον εαυτό μας στο μονοπάτι του
Εκεί όπου φτιάξαμε αυτό που είμαστε...
Τσέζαρε Παβέζε
*
.. Ma abbiamo tutti una montagna dell'infanzia.
E per lontano che si vagabondi,
ci si ritrova sul suo sentiero.
La fummo fatti per quel che siamo...
Cesare Pavese

 

Γιάννης Σταύρου, Θεσσαλονίκη, Δειλινό

Περισυλλογή...

Vois se pencher les defuntes annees,
Sur les balcons du ciel, en robes surannees;
Surgir du fond des eaux le Regret souriant...

Les Fleurs du Mal - Recueillement - Charles Baudelaire.
*
Κοίταξε πως γέρνουν τα πεθσμένα χρόνια
Στ'ουρανού τα μπαλκόνια, με ρούχα ξεθωριασμένα·
Ξαφνικά ν' αναβλύζει απ' τα βάθη των νερών η Θλίψη γελαστή...

Τα Άνθη του Κακού - Περισυλλογή - Σαρλ Μπωντλαίρ

 

Γιάννης Σταύρου, Δειλινό στη Θεσσαλονίκη 

(μετάφραση Δέσπω Καρούσου)

Τη γλώσσα των λουλουδιών και των βουβών πραγμάτων...

Πλανιέται πάνω απ’ τη ζωή και χωρίς προσπάθεια κατανοεί
Τη γλώσσα των λουλουδιών και των βουβών πραγμάτων!
*
Qui plane sur la vie, et comprend sans effort 
Le langage des fleurs et des choses muettes! 

 

Γιάννης Σταύρου, Βιβλίο & τριαντάφυλλα (λεπτομέρεια)

Σαρλ Μπωντλαίρ, 
Ανάταση

Πάνω από λίμνες, πάνω από κοιλάδες,
Από βουνά, από δάση, από νέφη, από θάλασσες,
Πέρα απ’ τον ήλιο, πέρα απ’ τους αιθέρες,
Πέρα απ’ τα σύνορα του έναστρου θόλου,

Πνεύμα μου κινείσαι μ’ ευστροφία,
Και, σαν καλός κολυμβητής που σβήνει μες στο κύμα,
Χαρούμενα οργώνεις τη βαθιά απεραντοσύνη
Μ’ άφατη και αρρενωπή ηδονή.

Πέταξε μακριά απ’ τα θανατερά μιάσματα?
Να εξαγνιστείς πήγαινε στον πιο ψηλόν αιθέρα,
Και πιες, σαν το αγνό και θείο πιοτό,
Τη λαμπρή φλόγα που πληροί τις διάφανες εκτάσεις.

Πίσω απ’ τις έγνοιες και τις απέραντες θλίψεις
Που το βάρος τους φορτώνουν στη θαμπή ύπαρξη,
Ευτυχής αυτός που μ’ ένα δυνατό φτερούγισμα μπορεί,
Να ορμήσει προς τα γαλήνια και φωτεινά πεδία?

Αυτός που οι σκέψεις του σαν κορυδαλλοί,
Προς τα ουράνια παίρνουν μιαν ελεύθερη ώθηση το πρωί,
-Πλανιέται πάνω απ’ τη ζωή και χωρίς προσπάθεια κατανοεί
Τη γλώσσα των λουλουδιών και των βουβών πραγμάτων!

(Άνθη του Κακού | μετάφραση Δέσπω ΚΑΡΟΥΣΟΥ | εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗ)

Charles Baudelaire
Elevation

Au-dessus des etangs, au-dessus des vallees,
Des montagnes, des bois, des nuages, des mers,
Par dela le soleil, par dela les ethers,
Par dela les confins des spheres etoilees,

Mon esprit, tu te meus avec agilite,
Et, comme un bon nageur qui se pame dans l'onde,
Tu sillonnes gaiement l'immensite profonde
Avec une indicible et male volupte.

Envole-toi bien loin de ces miasmes morbides ;
Va te purifier dans l'air superieur,
Et bois, comme une pure et divine liqueur,
Le feu clair qui remplit les espaces limpides.

Derriere les ennuis et les vastes chagrins
Qui chargent de leur poids l'existence brumeuse,
Heureux celui qui peut d'une aile vigoureuse
S'elancer vers les champs lumineux et sereins ;

Celui dont les pensers, comme des alouettes,
Vers les cieux le matin prennent un libre essor,
- Qui plane sur la vie, et comprend sans effort
Le langage des fleurs et des choses muettes !

Charles Baudelaire - Les Fleurs du mal

Πρωτομαγιά- Καλό μήνα!

"Του Μαΐου ροδοφαίνεται η μέρα
που ωραιότερη φύση ξυπνάει..."
Διονύσιος Σολωμός

 

Γιάννης Σταύρου, Νέα γυναίκα με μαγιάτικο στεφάνι