Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη
Ούτε ακούει μήτε βλέπει
Παρασυρμένη στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους και πέτρες και δέντρα...
*
No motion has she now, no force;
She neither hears nor sees;
Rolled round in earth's diurnal course,
With rocks, and stones, and trees...
Γιάννης Σταύρου, Ελαιώνας στην Αττική, λάδι σε καμβά (λεπτομέρεια)
Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ
Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου
Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου
Δεν είχα ανθρώπινους φόβους:
Φαινόνταν σαν ένα πράγμα που δεν μπορούσε να αισθανθεί
Το άγγιγμα των επίγειων χρόνων.
Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη
Ούτε ακούει μήτε βλέπει
Παρασυρμένη στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους και πέτρες και δέντρα.
Κατοίκησε ανάμεσα στους απάτητους δρόμους
Κατοίκησε ανάμεσα στους απάτητους δρόμους
Δίπλα στις πηγές του Νταβ,
Μια υπηρέτρια που δεν υπήρχε κανείς να παινέψει
Και πολλοί λίγοι ν' αγαπήσουν.
Μια βιολέτα πλάι σε χορταριασμένη πέτρα
Μισοκρυμμένη απ΄το μάτι!
- Όμορφη σαν άστρο, όταν μόνο ένα
Λάμπει στον ουρανό.
Έζησε άγνωστη, και λίγοι θα μπορούσαν να ξέρουν
Πότε η Λούσυ έπαψε να υπάρχει
Αλλά είναι στο μνήμα της, και, ω,
Η διαφορά με' μένα !
(μετ. Ηλίας Κεφάλας )
William Wordsworth
A Slumber did my Spirit Seal
A slumber did my spirit seal;
I had no human fears:
She seemed a thing that could not feel
The touch of earthly years.
No motion has she now, no force;
She neither hears nor sees;
Rolled round in earth's diurnal course,
With rocks, and stones, and trees.
She Dwelt among the Untrodden Ways
She dwelt among the untrodden ways
Beside the springs of Dove,
A Maid whom there were none to praise
And very few to love:
A violet by a mossy stone
Half hidden from the eye!
—Fair as a star, when only one
Is shining in the sky.
She lived unknown, and few could know
When Lucy ceased to be;
But she is in her grave, and, oh,
The difference to me!
