Όλα είναι ίδια
κι ο χρόνος διαβαίνει -
Μια μέρα γεννιέσαι,
μια μέρα πεθαίνεις...
Cesare Pavese (1908-1950)
Τσέζαρε Παβέζε
Καί τότε εμείς οι δειλοί
Καί τότε εμείς οι δειλοί
πού αγαπούσαμε τους ψίθυρους
της νύχτας, τά σπίτια,
τά μονοπάτια στο ποτάμι,
τά κόκκινα καί βρώμικα φώτα
εκείνων τών τόπων, την ήρεμη,
σιωττηλή θλίψη -
τραβήξαμε τά χέρια
από τή ζωντανή αλυσίδα
καί σωπάσαμε, μά η καρδιά μας
σκίρτησε στό αίμα
καί δεν υπήρχε πια ηδονή
δεν υπήρχε πιά εγκατάλειψη
στο μονοπάτι στο ποτάμι -
όχι πιά σκλάβοι, μάθαμε
πώς είμαστε ζωντανοί καί μονάχοι.
Μετάφραση: Σωτήρης Τριβιζάς
23 Νοεμβρίου 1945
Απο την ενότητα «Η γη και ο θάνατος»
Jean-Baptiste-Camille Corot, Δέντρα στο βάλτο, λάδι
Τελευταίο μπλουζ, για να διαβαστεί κάποια μέρα
Ήταν μόνο ένα φλέρτ,
το 'ξερες αυτό -
κάποιος πληγώθηκε
εδώ και καιρό.
Όλα είναι ίδια
κι ο χρόνος διαβαίνει -
Μια μέρα γεννιέσαι,
μια μέρα πεθαίνεις.
Eδώ και καιρό
κάποιος πέθανε -
κάποιος προσπάθησε,
μα δεν έμαθε.
Μετάφραση: Σωτήρης Τριβιζάς
11 Απριλίου 1950
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου