Ακόμα δεν μπόρεσα να χύσω ένα δάκρυ πάνω στην καραστροφή...

σὰν τίποτα νὰ μὴν εἶχε γίνει
σὰν ἡ μάχη νὰ μὴν εἶχε περάσει πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας...

Γιώργος Σαραντάρης

Πρόλογος

Στους φίλους μου

Κόβεται ἡ δική μας ἀναπνοή,
χάνεται ὁ χρόνος, παιδιά·
σὲ φωνὴ μοιάζει
ποὺ ζύγωσε
μᾶς προσπέρασε
μὰ δὲν ἀκούστηκε,
κι ἕνας ἀπὸ μᾶς, ὁ πιὸ καλός,
ἐλπίζει ἀκόμα
ἀλλὰ ντρέπεται νὰ τὸ πεῖ...


Γιάννης Σταύρου, Δύο ευκάλυπτοι (λεπτομέρεια), λάδι σε καμβά

Ακόμα δεν μπόρεσα

Ἀκόμα δὲν μπόρεσα νὰ χύσω ἕνα δάκρυ
πάνω στὴν καταστροφὴ
δὲν κοίταξα ἀκόμα καλὰ τοὺς πεθαμένους,
δὲν πρόφτασα νὰ δῶ πὼς λείπουνε
ἀπὸ τὴ συντροφιά μου,
πὼς ἔχασαν τὸν ἀέρα ποὺ ἐγὼ ἀναπνέω
καὶ πὼς ἡ μουσικὴ τῶν λουλουδιῶν,
ὁ βόμβος τῶν ὀνομάτων ποὺ ἔχουνε τὰ πράγματα
δὲν ἔρχεται στ᾿ αὐτιά τους·
ἀκόμα δὲν χλιμίντρισαν τ᾿ ἄλογα
ποὺ θὰ μὲ φέρουν πλάι τους.
Νὰ τοὺς μιλήσω,
νὰ κλάψω μαζί τους
καὶ ὕστερα νὰ τοὺς σηκώσω ὄρθιους·
ὅλοι νὰ σηκωθοῦμε σὰν ἕνας ἄνθρωπος,
σὰν τίποτα νὰ μὴν εἶχε γίνει
σὰν ἡ μάχη νὰ μὴν εἶχε περάσει πάνω ἀπὸ τὰ κεφάλια μας.

Κυβερνούν τον κόσμο άνθρωποι άξεστοι και απολίτιστοι...

‘’Αυτή τη στιγμή κυβερνούν τον κόσμο άνθρωποι άξεστοι και απολίτιστοι, γι' αυτό άλλωστε και έχουμε φτάσει εδώ που έχουμε φτάσει. Ούτε όραμα έχουν ούτε καμία συναίσθηση της ευθύνης, όχι μόνο του να είσαι ηγέτης αλλά του να είσαι άνθρωπος. Όσο για τη σχέση τους με την τέχνη, η οποιαδήποτε προσέγγιση ή συνύπαρξη με κάποια μορφή της γίνεται είτε για λόγους πολιτικής ωφέλειας είτε για λόγους κοσμικούς. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι όταν τίθεται θέμα περικοπών στους κρατικούς προϋπολογισμούς, το πρώτο θύμα είναι πάντα ο πολιτισμός. Η τέχνη αντιμετωπίζεται ως πολυτέλεια. Γι' αυτό σας λέω ότι είναι άξεστοι οι άνθρωποι και είναι πραγματική τραγωδία το ότι με τις αποφάσεις τους εγκλωβίζουν και δεσμεύουν και τις επόμενες γενιές’’.

Από συνέντευξη του Λεωνίδα Καβάκου

Πηγή: Ιστοσελίδα του Βιβλιοπωλείου Πολιτεία

Ανάμεσα στη γη και τον ουρανό...

Το τοπίο συνεχίζει να υπάρχει...


Saint John Perse (1887-1975)

Σαιν-Τζων Περς

Χρονικό

Να ‘μαστε λοιπόν μεγάλη εποχή...

Με τη νυχτερινή δροσιά στις κορυφές και
με του αρχιπέλαγου το φύσημα σε κάθε μας κατώφλι, και
τα μέτωπα μας, ανοιχτά
σαν αχανείς αρένες.

Κάποια βραδιά, μιας κόκκινης πλημμύρας πυρετού -
νύχτα που χαμηλώναμε τα δόρατα-
είδαμε τον ουρανό κατά τη δύση
κόκκινο, σαν έντομο των αλυκών.
Βραδιά της μεγάλης ενέργειας και του μέγιστου της τροχιάς
τότε που η πρώτη έκλειψη φωτός
ήταν για εμάς
ο αποχωρισμός της μόνης φωνής.

Ω, τυραννία,
ολάκερου του ξέφωτου του αιώνα!
Λινά, πλυμένα μες στα μητρικά νερά και
το δάχτυλο του ανθρώπου, φτασμένο πότε δω και πότε εκεί
στων ουρανών το πιο μαβί
σ’ εκείνες τις ρωγμές τις ματωμένες του όνειρου.
Ρωγμές απ’ όπου ξεπηδούσε η ζωή…

Ένα μονάχο σύννεφο, αργυρένια καθαρό
με συστροφές ταχύτατες
πρώτα, στων ουρανών τα νότια
κυρτώνει τη γαστέρα του, λευκό.
Καρχαριοειδές: με γάζες κρεμασμένες στο πτερύγιο και
ματωμένες μπλε.

Ο ερυθρός επιβήτορας χρεμετίζει στους ασβεστόλιθους.
Και τ’ όνειρο μας, σε τόπους υψηλούς.
Ενθρόνιση καθορισμένη από ενθρονίσεως των άστρων,
των θαλασσινών καρπών
κι όχι του πέλαγου που απόψε, μόλις τώρα,
ονειρευτήκαμε.

Με το μέγεθος που έχει το δίχτυ ορθάνοιχτο
μιαν άλλη θάλασσα ανοίγεται,
να χωρέσει
Του ανθρώπου το πρόσωπο. Και μας ακολουθεί .
Όγκοι πανύψηλοι και δίχως ηλικία ως τους ορίζοντες των χωμάτων.
Χαρακώματα πέτρας στο χείλος της Ασίας.
Το ύψιστο κατώφλι στις φλόγες
στον ορίζοντα των παντοτινών ανθρώπων.

Νεκροί και ζωντανοί
το ένα σμήνος.

Σήκωσε το πρόσωπο άνθρωπε της νύχτας,
το μεγάλο τριαντάφυλλο των χρόνων,
στρέφεται κατά το ατάραχο μέτωπο σου.
Στα εσπέρια του μεγάλου δέντρου τ’ ουρανού
κρεμιούνται
μανδύες με του κρόκου το χρώμα.
Και στο πύρωμα της νύχτας, μυρισμένης απ’ το ξεραμένο φύκι:
καινούρια βοσκοτόπια.

Ανάμεσα στη γη και τον ουρανό: τα μεγάλα νησιά
θερινά βοσκοτόπια
θηλασμένα από τις κουμαριές και τα κυπαρισσόμηλα.

Πυρετός εκεί πάνω, και
κρεβάτι από ανθρακιά .
Της νύχτας χάρτης για τις νύφες
στις χρυσαφένιες οροσειρές.

(απόδοση Χρίστου Κρεμνιώτη)

Στο έλεος των βανδάλων

Εικόνες παρόντος και μέλλοντος...

Η αυλαία κλείνει...

Τέλος εποχής ή Τέλος - διαλέξτε...

Αλληγορία των Τεχνών...

Bernando Strozzi (1581-1644), Αλληγορία των Τεχνών, λάδι σε καμβά

Βασίλης Λιάσκας
Προφητεία ή ο μεθυσμένος βάτραχος
(ποιήματα)

Γ, Ι

Μισός στο φως μισός μες στο σκοτάδι,
κορμί ανεμόσαρκο, ψυχή πριονισμένη,
του βάλτου ανασαίνοντας τον πυρετό,
κιτρινισμένο αίμα.

Το σώμα μου προσφέροντας στου κόσμου τη χαρά
χάνω το ένα μάτι μου
και βρίσκω τ' άλλο αστέρι,
με σέρνει η παλίρροια
η άμπωτη μ' αφήνει.

Παιχνίδι του άσκοπου καιρού,
ίσκιος εχθρού, τρεμούλιασμα της πέτρας,
μ' ένα μονάχα πήδημα σε βρίσκω και σε χάνω,
τραμπάλισμα της ηδονής,
της δίκοπης στιγμής
η ευτυχία.
*

Γ, ΙΙ

Ψάχνει ο Θεός μες στο νερό και βρίσκει το κορμί μου
ο διάβολος στον άνεμο για να 'βρει τη σκιά μου,
ψάχνω κι εγώ στα σκοτεινά
βαθειά στα πεθαμένα στρώματα,
στα ναρκωμένα σπέρματα,
τις κοιμισμένες ρίζες.

Ψάχνω για το κρεβάτι της φωτιάς
της στάχτης το σεντόνι,
για τη δική μου μοναξιά,
για τον ξεφλουδισμένο ήλιο μου
στης λάσπης το βυθό.

Εκεί στη ζεστασιά
σιμότερα προς την καρδιά της γης,
ίσως να ξαναβρώ
τον πρόγονό μου που δεν γνώρισε το φόβο.
*

Γ, Χ

Τι όνειρο πάλι κι αυτό
ενώ δεν εκοιμήθηκα καθόλου,
κι' όμως μεθά κανένας από έπαρση
περσότερο από την καλωσύνη που του δείχνουν,
κι' όταν βρεθεί ψηλά όλα ανάποδα τα βλέπει
σαν οι καπνοί διαλυθούνε.

Λοιπόν, σας τις χαρίζω όλες τις πομφόλυγες,
δώστε μου όμως πίσω τη ζεστή μου τη γωνιά
κάτω απ' του Θεού τη σιωπή,
κι' ο κόσμος όλος γύρω μου απλός
κι' αιώνιος να υπάρχει.

Εκδήλωση για τον Παναγιώτη Κονδύλη στην Πάτρα

Ο χώρος εναλλακτικής παρέμβασης «Κοινοτικόν», σας προσκαλεί σε εκδήλωση-αφιέρωμα στο έργο του μεγάλου Έλληνα διανοητή Παναγιώτη Κονδύλη (1943-1998).

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο «Κοινοτικόν», πεζόδρομος Ηφαίστου 50, στην Πάτρα, το Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012, στις 6.30 μ.μ.

Για το έργο του Κονδύλη θα μιλήσουν οι:

Σπύρος Κουτρούλης: Βασικά σημεία της σκέψης του Π. Κονδύλη – Θεωρία του Πολέμου/Ανταρτοπολέμου.

Στράτος Μεϊντανόπουλος: Έθνος – Εθνικισμός/Αντεθνικισμός – Ανθρώπινα δικαιώματα στη σκέψη του Π. Κονδύλη.

Πηγή: ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΛΗΣ

Ηλιθιοκρατία - Idiocracy

Η αποκρυπτογράφηση της ανθρώπινης σκέψης ηχεί σαν ανέκδοτο τη σημερινή εποχή...

Στην εποχή της βαρβαρότητας και της ηλιθιοκρατίας (προφητική η ταινία Idiocracy!), ποιό το νόημα της αποκρυπτογράφησης της σκέψης; Ούτε από κατασκοπική άποψη δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον. Η βλακεία είναι ολοφάνερη από μόνη της - δεν της χρειάζεται κανένα μηχάνημα για να αποκαλυφθεί...

Να ανακαλύψεις τις βαθύτερες σκέψεις των ανθρώπων - φρίκη! Όχι απο ηθικολογική άποψη βέβαια, αλλά από καθαρά αισθητική. Κι ας ενοχλούνται οι συνομωσιολόγοι...

Ιερώνυμος Μπος (1450 - 1516), λεπτομέρεια από έργο του

Ακολουθεί απιστημονικό άρθρο, ΒΗΜΑ 1-2-2012 :

Η έκφραση «διαβάζω το μυαλό» αρχίζει να αποκτά κυριολεκτικό νόημα με τα πρόσφατα επιτεύγματα της επιστήμης. Ερευνητές κατόρθωσαν να αποκρυπτογραφήσουν τις σκέψεις ασθενών αναγνωρίζοντας συγκεκριμένες λέξεις από τα κύματα της εγκεφαλικής τους δραστηριότητας.

Αν και απέχουμε ακόμη πολύ από τις συσκευές ανάγνωσης της σκέψης που βλέπουμε σε κινηματογραφικές ταινίες, οι ειδικοί θεωρούν ότι η συγκεκριμένη ανακάλυψη ανοίγει τον δρόμο προς τη μελλοντική ανάπτυξη βοηθημάτων για ανθρώπους που έχουν χάσει την ομιλία τους.

Απ’ ευθείας στον εγκέφαλο

Το πείραμα διεξήχθη σε ασθενείς οι οποίοι επρόκειτο να χειρουργηθούν για σοβαρή επιληψία. Στις περιπτώσεις αυτές ένα πλέγμα ηλεκτροδίων τοποθετείται με χειρουργική επέμβαση σε μεγάλη επιφάνεια του εγκεφάλου και διατηρείται για αρκετό χρονικό διάστημα – μερικές φορές και ημέρες – έως ότου εντοπισθούν τα σημεία που πυροδοτούν τις επιληπτικές κρίσεις.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ με επικεφαλής τον Μπράιαν Πάσλεϊ ζήτησαν από 15 εθελοντές να ακούσουν μια σειρά από ηχογραφημένες λέξεις επί πέντε ως δέκα λεπτά ενώ κατέγραφαν την εγκεφαλική τους δραστηριότητα μέσω των πλεγμάτων ηλεκτροδίων.

Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας ως βάση αυτή την καταγραφή, ανέπτυξαν ένα μοντέλο στον υπολογιστή για να αποκωδικοποιήσουν τους ήχους που αντιστοιχούσαν στις λέξεις μέσα από το «μπερδεμένο κουβάρι» των εγκεφαλικών κυμάτων. Αξίζει να σημειωθεί ότι, αν και οι νευροεπιστήμονες γνωρίζουν ότι ο εγκέφαλος λειτουργεί μετατρέποντας τα ερεθίσματα όπως οι λέξεις σε μοτίβα ηλεκτρικής δραστηριότητας, εως τώρα δεν είχαν μπορέσει να εντοπίσουν πραγματικά ένα τέτοιο μοτίβο.

Αναπαραγωγή λέξεων από τα κύματα

Ο Μπράιαν Πάσλεϊ και οι συνεργάτες του από το Μπέρκλεϊ φαίνεται όμως ότι τελικά το κατόρθωσαν. Στο τελικό στάδιο της μελέτης τους έβαλαν ξανά τους εθελοντές να ακούσουν μια διαφορετική σειρά από λέξεις για να δουν αν ο ηλεκτρονικός υπολογιστής θα μπορούσε να αναπαραγάγει κάποιες από αυτές μέσα από τα κύματα της εγκεφαλικής τους δραστηριότητας, κάτι το οποίο και συνέβη.

«Δεν πίστευα ότι ήταν δυνατόν να λειτουργήσει, όμως τελικά ο Μπράιαν τα κατάφερε» δήλωσε ο Ρόμπερτ Νάιτ, μέλος της ομάδας και διευθυντής του Ινστιτούτου Νευροεπιστημών Ελεν Γουίλς του ίδιου πανεπιστημίου. «Το μοντέλο του μπορεί να αναπαράγει τον ήχο που άκουσε ο ασθενής και μπορείς πραγματικά να αναγνωρίσεις τις λέξεις, αν και όχι σε τέλειο βαθμό».

Όπως περιγράφεται στη μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση «PLoS Biology», το μοντέλο επετύγχανε καλύτερα αποτελέσματα όταν καταγραφόταν η δραστηριότητα στην άνω κροταφική έλικα – μια περιοχή η οποία εμπλέκεται στον μηχανισμό της ακοής ενώ ταυτόχρονα θεωρείται ότι αποτελεί κέντρο «ανώτερης τάξης» λειτουργιών όπως η απόδοση γλωσσικού νοήματος στους ήχους που ακούμε.

Τα βοηθήματα του μέλλοντος

Αν και αποτελεί προς το παρόν μόνο ένα μικρό πρώτο βήμα, το επίτευγμα θεωρείται πολύ σημαντικό εφόσον ανοίγει δρόμους για τη μελλοντική ανάπτυξη συσκευών οι οποίες θα προσφέρουν τη δυνατότητα επικοινωνίας σε ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει την ικανότητα ομιλίας ή βρίσκονται σε κωματώδη κατάσταση. Βεβαίως τόσο οι επιστήμονες που μετείχαν στη συγκεκριμένη μελέτη όσο και άλλοι ειδικοί σπεύδουν να τονίσουν ότι ακόμη βρισκόμαστε πολύ μακριά από κάτι τέτοιο.

«Ενδεχομένως η τεχνική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη μιας εμφυτεύσιμης συσκευής που θα βοηθά στην ομιλία. Επόμενο βήμα είναι να δούμε αν μπορούμε να αποκωδικοποιήσουμε μια λέξη όταν κάποιος τη φαντάζεται» δήλωσε ο κ. Νάιτ, επισημαίνοντας ωστόσο ότι η δημιουργία μιας συσκευής που θα «μεταφράζει» τις σκέψεις σε λέξεις θα είναι εξαιρετικά δύσκολη.

Στους φόβους που εκφράζονται ότι οι προσπάθειες του είδους οδηγούν σε τεχνολογίες οι οποίες θα μπορούν να διαβάζουν κρυφά τις σκέψεις μας ή θα χρησιμοποιούνται σε ανακρίσεις, οι ειδικοί απαντούν κατηγορηματικά ότι αυτά ανήκουν στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας. «Για να κάνεις αυτό που κάναμε θα πρέπει να ανοίξεις το κρανίο κάποιου και να ζητήσεις τη συνεργασία του» υπογράμμισε ο κ. Νάιτ.