Γιάννης Σταύρου: Ατομική έκθεση ζωγραφικής στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις 14 Νοεμβρίου...

Συνεχίζεται η έκθεση ζωγραφικής του Γιάννη Σταύρου, με τίτλο "Ταξίδια στον Χρόνο", στη Θεσσαλονίκη μέχρι τις 14 Νοεμβρίου. Αίθουσα τέχνης ΙΑΝΟΣ, Αριστοτέλος 7. Επισκέψεις καθημερινά 9.00-21.00, Σάββατο 9.00-18.00

Φωτογραφία από την έκθεση στον ΙΑΝΟ της Θεσσαλονίκης...



Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Γιάννη Σταύρου στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ στις 20 Οκτωβρίου 2009.

ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑΝΝΗ ΣΤΑΥΡΟΥ

Δουλεύω σε πιο ελεύθερο σχέδιο, με περισσότερο χρώμα

“Ο κόσμος μου είναι οριακά ανεκτός πλέον. Ζω με εικόνες του παρελθόντος που έχουν μια συναισθηματική φόρτιση στον εγκέφαλό μου”. Ο θεσσαλονικιός ζωγράφος Γιάννης Σταύρου αποστασιοποιείται συνειδητά από όσα μας περιβάλλουν. Και στην τέχνη του και στη ζωή του.

Της Έλσας Σπυριδοπούλου
spiridopoulou@makthes.gr

Είχαμε χρόνια να συναντηθούμε. Ανταμώσαμε με αφορμή την έκθεση που παρουσιάζει από σήμερα στο πατάρι του βιβλιοπωλείου “Ιανός” (Αριστοτέλους 7). “Ταξίδια στο χρόνο” τιτλοφορείται και αντανακλά τη διάθεση του δημιουργού της.

Τόσο μέσα από τις εικόνες (λιμάνια, καράβια, φύση) όσο και μέσα από τα χρώματα με τα οποία είναι ντυμένη.

Η Θεσσαλονίκη (αν και ο καλλιτέχνης ζει στην Αθήνα) πάντα παρούσα στις πινελιές του, έστω και υπαινικτικά. Η μαύρη κορνίζα έρχεται σε αντίθεση με το κόκκινο, το κίτρινο, το μπλε. “Δουλεύω σε πιο ελεύθερο σχέδιο, με περισσότερο χρώμα. Περνάω μια περίοδο που μ’ αρέσει το γυαλισμένο χρώμα, το πιο ζωντανό. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι είναι φωτεινότερο αυτό το έργο μου συγκριτικά με το παρελθόν, κι ας έχει μαύρο μέσα. Ο συνδυασμός κόκκινο - λευκό - μαύρο είναι πολύ έντονος στη δουλειά μου τα τελευταία τρία χρόνια”, εξηγεί.

ΑΥΤΟΠΡΑΓΜΑΤΩΣΗ

Όλα είναι κύκλοι. Κάτι αρχίζει, κάτι τελειώνει. Αυτό που αλλάζει στον Γιάννη Σταύρου είναι... η πίστη του. “Ζω με εικόνες που έχουν μια ‘γεύση’ που χάνεται πλέον από αυτό τον κόσμο. Έμαθα σε πιο ξεκάθαρο τοπίο και σε διακρίσεις. Δεν μπορώ να ζήσω τον αιώνα των μη διακρίσεων” υποστηρίζει.

Διευκρινίζει όμως τι εννοεί: “Το λέω με θετικό χαρακτήρα, δεν εννοώ αυτά τα κουτοπόνηρα της πολιτικής περί φυλετισμού. Βεβαίως είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι σ’ όλη τη γη, αλλά έχουμε διαφορετικές απόψεις. Αυτές είναι που μας ταλαιπωρούν κυρίως. Είναι η διαφορά πώς οδηγώ εγώ και πώς ο γείτονας, τι σεβασμό έχω εγώ στο περιβάλλον και τι ο διπλανός. Σήμερα ο άνθρωπος αυτοπραγματώνεται, με γκάζια στο αυτοκίνητο, με δυνατή μουσική και μια εξωστρέφεια... δολοφονική!”.

Γι’ αυτό ο Γιάννης Σταύρου προτιμά να κρατά μόνο τις μνήμες, όπως εξηγεί: “Οι μνήμες κυριαρχούν πια στη ζωή μου. Πάντα κυριαρχούσαν, αλλά τώρα ακόμη περισσότερο. Οι εικόνες που έζησα εμπλουτίζονται συνεχώς...

Φωτογραφίες από την έκθεση...