Βράχια –
δυο κίτρινοι θάμνοι
ένας κάκτος-λόγχη
ένα καμπαναριό.
Βράχια –
Γιάννης Σταύρου, Τοπίο Ύδρας, λάδι σε καμβά
Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη
Διαδρομή
Κατά μήκος του δρόμου
φυτέψανε λεύκες κι ακακίες
μικρές σαν παιχνίδια.
Στο βάθος, το ξερονήσι
προβάλλει ράχη
κήτους προϊστορικού.
Ένα πουλί ζυγίζεται
μ' ακίνητα φτερά.
Χάρτινη
είναι
η ζωή μας
είναι
χάρτινη.
Δελφοί
Κάποτε αναρωτιόμουνα
πώς ο Ηνίοχος των Δελφών
δεν είναι διόλου απελπισμένος
που δεν είναι καν ηνίοχος.
Τώρα νιώθω ό,τι ο γλύπτης
ερήμην του τυράννου
του Γέλαντα και των Συρακουσών
είχε διαβλέψει:
πως η ζωή είναι εντελώς απλή∙
δεν είναι παρά ο θάνατος
που ελλοχεύει.
Ύδρα
Βράχια –
δυο κίτρινοι θάμνοι
ένας κάκτος-λόγχη
ένα καμπαναριό.
Βράχια –
δυο λουλακιά παντζούρια
μια βλοσυρή προτομή
ένας τοίχος λευκός
το μεσημέρι.
Βράχια –
μια σειρά κανόνια
δυο κατσιασμένα πεύκα
η ασβεστωμένη ράχη
μιας άσκοπης μάντρας.
Βράχια –
ένα αμέτοχο φεγγάρι
ένα Night Club
ένας γκρεμισμένος μύλος
κι εσύ
που μου κρατούσες το χέρι
γιατί έτσι συνηθίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου