κάτωθε κενού του αιωνίου...

Ήχος της σιγής -
οι μόνες οδηγίες
που θε να λάβεις

Γιάννης Σταύρου, Γαλατάς, λάδι σε καμβά

Τζακ Κέρουακ
Χαϊκού

Πουλιά τραγουδούν
μέσα στα σκοτάδια - είν’
βροχερή αυγή
*
Ένα λουλούδι
στο χείλος του γκρεμού, στο
φαράγγι γνέφει
*
Τα λουλούδια να
σημαδεύουν λοξά τον
ευθύ θάνατο
*
Όνειρο θεού -
δεν είναι παρά ένα
απλό όνειρο
*
Άνθρωπος θνήσκει -
λιμανιού τα φώτα σε
ήρεμα νερά
*
Παγωμένο μες
στων πουλιών το λουτήρα
το φύλο πλέει
*
Κατεβαίνοντας
το δρόμο με το σκύλο -
λιωμένο φίδι
*
Μόνος, σε ρούχα
παλιά, βυζαίνω κρασί,
φεγγαρόλουστος
*
Άντρες, γυναίκες
μιλούν κάτωθε κενού
του αιωνίου
*
Στο δάσος πήγα ,
να διαλογιστώ - όμως,
πολύ το κρύο
*
Ήχος της σιγής -
οι μόνες οδηγίες
που θε να λάβεις

(μετ. Βασίλης Πανδής)