Ταξίδι στο δωμάτιό μου...

.. Δεν υπάρχει κανένας -όχι, ούτε ένας (εννοώ αυτούς που κατοικούν σε δωμάτια) που να μπορεί, αφού διαβάσει το βιβλίο αυτό, να αποδοκιμάσει τον καινούριο τρόπο ταξιδιού που εισάγω στον κόσμο...

 

Γιάννης Σταύρου, Λιμάνι Θεσσαλονίκης

Φρανσουά Ξαβιέ ντε Μεστρ
Ταξίδι στο δωμάτιό μου
(απόσπασμα)

".. Θα μπορούσα να αρχίσω το εγκώμιο του ταξιδιού μου με τη διαπίστωση ότι δε μου στοίχισε τίποτε. Αυτό το γεγονός αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Βλέπω καταρχήν να το επαινούν και να το γιορτάζουν άνθρωποι μέσης οικονομικής κατάστασης, όμως και σε μια άλλη τάξη ανθρώπων είναι ακόμα πιο βέβαιο ότι θα έχει μεγάλη επιτυχία, για τον ίδιο ακριβώς λόγο ότι δε στοιχίζει τίποτε. - Ποια είναι λοιπόν η τάξη αυτή; Μα το ρωτάτε; Είναι η τάξη των πλουσίων. Έπειτα, πόση βοήθεια είναι για τους αρρώστους αυτός ο τρόπος ταξιδιού! Δε θα έχουν πια κανένα λόγο να φοβούνται την κακοκαιρία της υπαίθρου ή τις εποχιακές μεταβολές του καιρού. - Οι δειλοί θα είναι ασφαλείς από τους κλέφτες, δε θα συναντήσουν ούτε γκρεμούς ούτε χαράδρες. Χιλιάδες άτομα που δεν είχαν καθόλου τολμήσει πριν από μένα, άλλα που δεν είχαν μπορέσει, άλλα τέλος που δεν είχαν σκεφθεί να ταξιδέψουν, θα το αποφασίσουν ακολουθώντας το παράδειγμα μου. Η πιο ράθυμη ύπαρξη θα διστάσει να ξεκινήσει μαζί μου για να αισθανθεί μια ευχαρίστηση που δε θα της στοιχίσει ούτε κόπο ούτε χρήμα;
- Θάρρος λοιπόν, ας ξεκινήσουμε.
- Ακολουθήστε με , όλοι εσείς που νεκροί από έρωτα, αδιάφοροι στη φιλία, μένετε στο διαμέρισμά σας, μακριά από τη μικρότητα και τη δολιότητα των ανθρώπων.
Ολοι οι δυστυχείς, οι άρρωστοι και οι βαριεστημένοι του σύμπαντος ας με ακολουθήσουν! - Ολοι μαζί οι τεμπέληδες ας σηκωθούν! Εσείς, επίσης, που κάνετε στο μυαλό σας απαίσια σχέδια μεταμέλειας και υποχώρησης εξαιτίας κάποιας απιστίας, εσείς που, μέσα σ'ένα μπουντουάρ, αρνηθήκατε τα εγκόσμια για όλη τη ζωή σας, αξιαγάπητοι αναχωρητές της μιας βραδιάς, ελάτε επίσης : πιστέψτε με, αφήστε αυτές τις μαύρες σκέψεις. Χάνετε μία στιγμή για την ευχαρίστηση χωρίς να κερδίσετε μία αντίστοιχη για τη σοφία: καταδεχθείτε να με συνοδέψετε στο ταξίδι μου. Θα προχωρήσουμε σιγά - σιγά, γελώντας, στη διαδρομή, με τους ταξιδιώτες που είδαν Ρώμη και Παρίσι. - Κανένα εμπόδιο δε θα μπορέσει να μας σταματήσει και παραδομένοι ευχάριστα στη φαντασίωση μας, θα την ακολουθήσουμε παντού όπου της αρέσει να μας πάει..."