Γκυστάβ Φλωμπέρ
Αφορισμοί
Ο κόσμος είναι το έργο ενός Θεού σε παραλήρημα.
Η λέξη δεν λείπει ποτέ όταν κατέχεις τη ιδέα.
Βρίσκουμε καταφύγιο στη μετριότητα, από απελπισία για το ωραίο που ονειρευτήκαμε.
Τα καλύτερα στη ζωή περνάνε λέγοντας «είναι πολύ νωρίς», και μετά «είναι πολύ αργά».
Το να δίνεις στο κοινό πληροφορίες για τον εαυτό σου είναι μια μικροαστική εμμονή στην οποία πάντα αντιστεκόμουν.
Το να γράφεις Ιστορία είναι σαν να πίνεις έναν ωκεανό και να κατουράς όσο ένα φλιτζάνι.
Όσο περισσότερες λέξεις υπάρχουν στον τοίχο μιας γκαλερί δίπλα σε έναν πίνακα, τόσο χειρότερος ο πίνακας.
Τα ωραία πράγματα δεν αντέχουν την περιγραφή.
Τίποτε δεν είναι πιο ταπεινωτικό από το να βλέπεις ηλίθιους να πετυχαίνουν σε δραστηριότητες στις οποίες εμείς έχουμε αποτύχει.
Το ωραίο είναι ηθικό. Αυτό είναι όλο, τίποτε περισσότερο.
Και τώρα, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η ανούσια ζωή που ζούσε ήταν η ευτυχία που είχε ονειρευτεί.
Η ηλιθιότητα, ο εγωισμός και η καλή υγεία είναι τα τρία συστατικά της ευτυχίας.
Ο συγγραφέας στη δουλειά του πρέπει να είναι σαν τον Θεό στο σύμπαν: πανταχού παρών αλλά παντού αόρατος.
Δεν πρέπει ποτέ να σκεφτόμαστε την ευτυχία, επειδή αυτό προσελκύει τον διάβολο, που είναι αυτός που επινόησε αυτήν την έννοια για να κάνει το ανθρώπινο γένος να λυσσομανάει..
Για να ζήσει κανείς ευτυχισμένος χρειάζεται καλή υγεία, εγωισμό και βλακεία· αν όμως λείπει η βλακεία, τα άλλα δύο μόνα τους πάνε στράφι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου