Ton seul visage d’un seul instant mortel
Je
te parlerai hors du temps j’écarterai la nuit...
*
Μόνο το πρόσωπο σου
μόνο για μια στιγμή θνητή
Θα σου μιλήσω έξω από τον χρόνο θ' απορρίψω
τη νύχτα...
Γιάννης Σταύρου, Νέα γυναίκα με τσιγάρο, λάδι σε καμβά
Ζακ Μαρί Πρεβέλ
Θα σβήσω τα πικρά ίχνη της αναμονής
Θα σβήσω τα πικρά ίχνη της αναμονής
Θα σβήσω τα πικρά ίχνη της λήθης
Στα δύο ανοιχτά χέρια μου θα πάρω το πρόσωπο σου
Μόνο το πρόσωπο σου
μόνο για μια στιγμή θνητή
Θα σου μιλήσω έξω από τον χρόνο θ' απορρίψω
τη νύχτα
Θα επαναλάβω τις απόλυτες λέξεις
Να σου τις πω επιτέλους με
τη φωνή
Του φωτός
Jacques Marie Prevel
J’effacerai les traces amères de l’attente
J’effacerai les traces amères de l’attente
J’effacerai les traces amères de l’oubli
Dans mes deux mains ouvertes
je prendrai ton visage
Ton seul visage d’un seul instant mortel
Je
te parlerai hors du temps j’écarterai la nuit
Je reprendrai les mots
absolus
Pour te les dires enfin avec ma voix pareille
A la lumière
(Jacques PREVEL - Dans le temps dans la nuit -
Recueil : Pour toute memoire )
(*) η πρόχειρη μετάφραση δική μου

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου