με το φως αναμμένο...

Και θρυμματίζει το σκοτάδι του δωματίου
Σε μικρά κομμάτια αναμνήσεων...

 

Γιάννης Σταύρου, Νυχτερινές απολαύσεις, λάδι σε καμβά

Λεωνίδας Κακάρογλου
Τι γρήγορα περνάει ο καιρός

Κοιμάμαι με το φως αναμμένο
Λένε πως διώχνει τα άσχημα όνειρα
Και θρυμματίζει το σκοτάδι του δωματίου
Σε μικρά κομμάτια αναμνήσεων
Που ταξιδεύουν τη σιωπή
Να γίνει αντίλαλος
Στους λεκιασμένους τοίχους
Οι φωνές
Στα όνειρα έμειναν

"Μνήμη σχεδόν πλήρης"