Σκέφτομαι το Φεγγάρι
που μαζί με τη σκιά της Γης
πέφτουν απάνω του βαριές
Κώστας Μόντης
Ποιήματα
*
Σκέφτομαι τι κακό όνομα θάχουμε βγάνει στο σύμπαν.
Θ’ ακούν “γήινος” και θα κουμπώνονται.
*
Προς ζωή (παραλλαγή)
Πόσα “μάλιστα” μ’ ανάγκασες να πω,
πόσα “μάλιστα” φορτισμένα “όχι” μ’ ανάγκασες να πω!
*
Έκλειψη της σελήνης
Σκέφτομαι το Φεγγάρι
που μαζί με τη σκιά της Γης
πέφτουν απάνω του βαριές
κι οι δικές μας σκιές.
*
Η εξέλιξη των ειδών
Είχε εντέλει προσέξει
πως όσο προχωρούσε
τόσο χειροτέρευε η κατάσταση
κι έτσι αποφάσισε να διακόψει στον άνθρωπο
*
Για τη γη
Την επάνδρωσες με δυο αποδιοπομπαίους αμαρτωλούς, Κύριε,
και να τ’ αποτελέσματα τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου