Δεν είναι πλέον όπως τότε...

Οπουδήποτε κι αν στρέψω το βλέμμα μου
νύχτα ή μέρα
τα πράγματα που αντίκρισα
δεν μπορώ πια ν’αντικρίσω...
*
Turn wheresoe’er I may,
By night or day,
The things which I have seen I now can see no more...

Γιάννης Σταύρου, Εκδρομή, λάδι σε καμβά

Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ
Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου

Ένας ύπνος σφράγισε το πνεύμα μου
Δεν είχα ανθρώπινους φόβους:
Φαινόνταν σαν ένα πράγμα που δεν μπορούσε να αισθανθεί
Το άγγιγμα των επίγειων χρόνων.

Καθόλου κίνηση δεν περικλείει τώρα, διόλου δύναμη
Ούτε ακούει μήτε βλέπει
Παρασυρμένη στης γης την καθημερινή περιστροφή,
Με βράχους και πέτρες και δέντρα.

(Μετ. Ηλίας Κεφάλας )

Ωδή στον Υπαινιγμό της Αθανασίας
(απόσπασμα)

Υπήρχε μια εποχή
όταν ο λειμώνας, το σύδεντρο και το ρυάκι
η γη
και κάθε κοινή θέα
μου φαίνονταν
λουσμένα σε ουράνιο φως!
Η δόξα και η φρεσκάδα
ενός ονείρου...

Δεν είναι πλέον όπως τότε

Οπουδήποτε κι αν στρέψω το βλέμμα μου
νύχτα ή μέρα
τα πράγματα που αντίκρισα
δεν μπορώ πια ν’αντικρίσω

William Wordsworth
A Slumber did my Spirit Seal

A slumber did my spirit seal;
I had no human fears:
She seemed a thing that could not feel
The touch of earthly years.

No motion has she now, no force;
She neither hears nor sees;
Rolled round in earth's diurnal course,
With rocks, and stones, and trees. 


Ode on Intimations of Immortality
(extract)

There was a time when meadow, grove, and stream,
The earth, and every common sight
To me did seem
Apparelled in celestial light,
The glory and the freshness of a dream.
It is not now as it hath been of yore;—
Turn wheresoe’er I may,
By night or day,
The things which I have seen I now can see no more.