Μια μέρα ένα αεράκι κάθισε στον ώμο σου
Κάτι σου είπε κι έφυγες μαζί του
βάφοντας κατακόκκινες τις νεραντζιές του δρόμου
Γιάννης Κοντός
Η στάθμη του σώματος
(αποσπάσματα)
Στα αγκάθια μιας τριανταφυλλιάς
σκάλωσε το πουκάμισό σου
και σκίστηκε. Φαίνεται η τριανταφυλλιά
γνώριζε την ομορφιά σου
Υστερόγραφο
Η στάθμη του σώματος ποικίλλει
από άνθρωπο σε άνθρωπο.
Είναι όπως λέμε: να το φεγγάρι
και αυτό ουσιαστικά είναι ένα
ψάρι στη λίμνη
σιγά σιγά αποξηραίνεται και σε φωνάζω
με το μικρό σου όνομα.
- Μια τρύπια δεκάρα όλα
στον πάτο της λίμνης
μέσα στη λάσπη και στο όραμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου