t


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ

Σχόλια γύρω από τη ζωγραφική, την τέχνη, τη σύγχρονη σκέψη


Οι επισκέπτες του δικτυακού μας τόπου θα γνωρίσουν νέες πτυχές του ελληνικού τοπίου. Θα έρθουν σε επαφή με τις καλές τέχνες, κυρίως με τη ζωγραφική & τους ζωγράφους, τους έλληνες ζωγράφους, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής μας...


Αναδεικνύοντας την ολιστική σημασία του ελληνικού τοπίου, την αδιάσπαστη ενότητα της μυθικής του εικόνας με την τέχνη, τη ζωγραφική, τη λογοτεχνία και την ποίηση, τη σύγχρονη σκέψη...
-----
καράβια, ζωγραφικη, τοπια, ζωγραφοι, σχολια, ελληνες ζωγραφοι, λογοτεχνια, συγχρονοι ζωγραφοι, σκεψη, θαλασσογραφίες


Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Ο θόρυβος του κόσμου...

Ο χρόνος διαφθείρει αόρατος
την θέα του κόσμου·
ο άνθρωπος αφαιρείται
και δεν κυττάζει
δε βλέπει·
μέχρι τον θάνατο...


http://yannisstavrou.blogspot.com
Γιάννης Σταύρου, Φθινοπωρινή Δύση, λιμάνι Θεσσαλονίκης, λάδι σε καμβά

Γιώργος Σαραντάρης
Στο Συμπόσιον

Στη διδα Ι.Μ.

Η παιδική ηλικία
απαρατήρητη
με σιγά βήματα
έφυγε·
κι όμως, στο συμπόσιον
αχνίζουν απ’
την δύση της
τα όνειρα,
και σαν το αγνό σουρούπωμα
εισέλθη στο δωμάτιον
να, κρυφολέγουνε
το μυστικό της...

Αύριον

Και αίσθημα και αίσθηση αφίσανε
οι ανεπαίσθητοι ουρανοί
χαϊδεύοντας τις επιφάνειες.

Ουσιαστικώτερο

Σαν ταιριάσει στο εγώ μου η σιωπή
ίσως η γαλήνη της φύσης ν’ απλωθεί
πάνω στη γνώση,
και εις δημιουργία τ’ όνειρο να βγη
ουσιαστικώτερο να με θερμαίνει
να μου μακραίνει την ζωή...

Ανυπαρξία

Η θάλασσα (πάνε θλιμμένα χρόνια)
επέθανε· γύρω της κλαίγουνε στεριές
και ορίζοντες.

Τοπείον


Οι ορίζοντες ρεμβάζουνε στα πέρατα της γης
όταν οι άνθρωποι αποκοιμήθηκαν
ή πέθαναν.

Την θέα του κόσμου

Ο χρόνος διαφθείρει αόρατος
την θέα του κόσμου·
ο άνθρωπος αφαιρείται
και δεν κυττάζει
δε βλέπει·
μέχρι τον θάνατο
τρώγεται από αόριστο πόθο
ενώ τον
διαφθείρει
κάποια δύναμη
πιο αόρατη από τον χρόνο.

Ψυχή

Συνείδηση φανέρωμα συγκίνησης
περιπαίζεις την ύπαρξη

Οι αγάπες του χρόνου
συχνάζουν τα τοπεία σου
τρέμεις στα φύλλα τού είναι
γεμίζεις το σύμπαν
δεν ξέρεις φυγή
ποθείς ταξείδια
Στις πλάτες σου φτερουγίζει ο κόσμος
φως σε λούζει ο ήλιος

Ο θόρυβος του κόσμου

Ο θόρυβος του κόσμου πλήττει το εγώ
που ορέγεται μια ζωή προσεκτική
γύρω απ’τα θαύματα του χρόνου
και την ύπαρξη θέλει ακέραια
μέχρι το θάνατο

που ήδη η πιθανότης του τον θλίβει
τον ανησυχεί
του ενοχλεί τον βίο
κάτω απ' την ήρεμη σκέψη
που ρέει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: